Artık hatırlanmaya değecek kadar kalmadın.
Seni unutmak hakkım! Unutkan biri değilimdir ama sen bende hatırlanacak birşey bırakmadın. Benim unutulmuşum olmak bile güzeldir, bil. Aşk mı aramızda kaldı içimizde değil.
''Kör müydü gözlerin, nasıl göremedin'' diye sordular senden sonra. Kör değildim. Ve hayatımda en çok iki kere parlamıştı gözlerim. Birincisi seni ilk gördüğüm, ikincisi giderken ardından baktığım gün. İlkinde aşkın ışığından, ikincisinde gözyaşlarımdan... Ben bunu haketmedim Sehun.
Kör değildim, sadece güvenmiştim...
Sehun var diye hikayeyi okumayı bırakmayın!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALL OF ME [KAİSOO]
FanfictionHani bir oyun vardır çocukluğumuzda, tilki tilki saatin kaç? Ebe duvara yaslanırdı, biz de böyle sorardık ona; ''Tilki tilki saatin kaç?'' bir derse bir adım, iki derse iki adım yaklaşırdık, bazen atlayarak, uçaraki ebeye dokunabilmek için... ''Kaza...