Yine yorucu bir iş günüydü. Mahkemeden çıkar çıkmaz en iyi dostum Yeliz'le kafede buluşacaktık. Onunla oturup konuşmak, bir şeyler içmek bana iyi gelir. Kafede onu bekliyordum ki Yeliz geldi. O latte söyledi bende sıcak çikolata. Oturup sohbet ettik. O bana okulda geçen zamanını, tarih dersini anlatırken çocukların gevezeliklerini anlatıyordu. Ben de ona mahkemedeki suçluları, saçma sapan konularla gelen aileleri anlatıyordum. Zaman çok çabuk geçmişti hava kararmıştı, sokak çok ıssızdı ve gündüz güzel olmasına rağmen hava gece yağmurluydu neyseki çok geçmeden evlerimize dağılmıştık. Böyle ıssız gecelerde tek başıma yürümeye alışkındım. ₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkizim
Não FicçãoGüneş, annesi babası olmayan, hayata bir polisin evinde tutunmuş, hayatı düşe kalka öğrenmiş bir hakim. Ama yıllar sonra ikizini buluyor ve hayatı bambaşkalaşıyor. Bakalım ne olacak??
