Yola çıkmayı başarmışlardı sonunda.Herkes oradan bir an önce uzaklaşmak istiyordu.
Emly derin bir nefes aldı ve ne zaman kurtulacağım ben bu lanet olası şeylerden diye ağlamaya başladı.
Josh onu teselli ederken olanlara hala inanamıyordu.
Yol birkaç dakika sonra bitti ve eve vardılar.
Mike kardeşinin kolunu omuzuna atarak eve çıkmasına yardımcı oldu.Emly yol boyunca ağladığı için gözleri daha fazla açık kalamadı ve uykuya daldı.
Herkes eve girdi.Mike ışıkları açtığında etrafa korku dolu gözlerle baktı.Evin her tarafı darma duman olmuştu.Duvarda kanla yazılmış korkutucu cümleleri de es geçmeyelim.
Mike o an emly nin gözlerini elinle kapatarak odasına götürdü.
Emly nin daha fazla psikolojisinin bozulmasını istemiyordu.
Onu yatağına yavaşça yatırdıktan sonra salona geri döndü.Josh bu da ne böyle ? Aman tanrım ölücez burada...diyerek başını anlamsız bir şekilde sıkıyordu.
Mike ona sakin olmasını söylerken bratt ve ashley daha fazla katlanamayacağız biz gidiyoruz diyerek odadan birkaç parça kıyafet almaya gittiler.
Mike nereye diye sorsada cevap vermediler.
Ashley odadan çıkıp bu belaya bizi de bulaştıracaksınız biz bratt ile bi otele gidiyoruz sakın ama sakın gelmeyin.Biz ölmek istemiyoruz diyerek evden kapıyı hızlıca çarpıp çıktılar.
Josh kapıya dalmış gözlerle bakıp pislik herifler hemen nasıl da gittiler?
Diyerek koltuğa uzandı.
Mike josh'ın yanına gitti.Josh ahbap aslında biliyor musun kardeşim çok şanslı.Sebin gibi bir adam onu seviyor gerçekten çok şanslı.
Josh o an şey ben demeye başlasa da mike onun her defasında sözünü kesti.Birşey söylemene gerek yok biliyorum emly'i sevdiğini.Dedi mike gülümseyerek.
Josh ama nasıl anladın ben kimaeye söylemedim ki?dedi.
Dilinden çıkmadı ama gözlerin onlar her daim konuştu hiç susmadan ve bıkmadan.Dedi mike bir filozof gibi.
Onlar sohbet ederken emly'nin olanlardan hiçbir haberi yoktu.O rüya alemine çoktan dalmıştı.Aslında bu bir rüya değil kabusun adıydı.
Emly bir ormanda tek başına bir ağacın altın da kolları bağlı bir şekilde oturuyor.
Karşıda ise küçük bir klübe var kapı yavaşça açlıyor ve içeriden ne olduğu belli olmayan bir tür yaratık çıkıyor.Emly'nin o anki kalp atışı o kadar hızlı ki!
Ellerinde garip aletler olan o şeyper emil'e doğru geliyor,arka fonda ise olan korkutucu fısıltı sesleri rüyayı dahada korkutucu kılıyordu.
Emly'nin yanına tam geldiler ki o an emly ter içinde kalmış bir şeklilde bağırarak uyandı.
Mike koşarak odaya girdi.Ne oldu canım birşey mi gördün?diye sordu.
Emly evet ağbi artık çok korkuyorum.Rüyalarım bile o kadar gerçek ki bir an gerçek hayattamıyım diye tereddüt ediyorum.
Korkma canım ben buradayım diyerek emly'nin yanına uzandı mike.Başını okşadı . emly'e sana küçükken kendi uydurduğum bir hikayeyi anlatırdım hatırlıyor musun? Diye sordu.
Emly unuturmuyum hiç! Jonny ve emma vardı iki kardeş ama olayları hatırlamıyorum anlatsana biraz,dedi.
Mile anlatmam mı diyerek gülümsedi ve başladı anlatmaya...
O anlatırken emly ağırlaşan göz kapaklarını daha fazla tutamayıp kapattı.Mike ta uyuduğunu fark edince emly nin üzerini örtüp odadan çıktı.
Günlük merak uyandırıcı elbette acaba içinde hangi sırlar var? Neler yaşanmış? Emly'nin sonu da o kız gibi mi olacak?
Yarın büyük gün herşeyin açığa çıkacağı büyük bir gün...
