Tumatakbo siya sa isang madilim na gubat at may humahabol sa kaniya, hindi ko alam kung sino.. isang lalaking may hawak na baril.
*Gunshots(Bang!Bang!)*
"Bumalik ka dito! Hindi kana makakatakas!" Nakangising sabi ng lalaki.
Hingal na hingal na ang babae. I think nasa 14years old palang siya. Hindi na niya alam kung saan siya pupunta. Hindi ko din alam kung sino ang humahabol sa kaniya.
(It's now and never.) Bulong ng babae.
Pagkatingin ko dun sa mukha ng babae same as she did, I was horrify! B-b-b-bakit kamukha ko siya? The eyes! Everything in her figure. Ohmy!! Pero mas matanda ako sa kanya! Hindi agad ako nakagalaw sa kinatatayuan ko, but then I was caught off by a gunshot. Pagtingin ko! Ohmy holy packing tape! Nakahandusay na ang babae at may dugo siya sa kaliwang bahagi ng dibdib nya.
"Kahit anong gawin mo, hinding-hindi mo makukuha ang gusto mo!" Nahihirapang sabi ng babae.
"Hahahaha (Evil laugh) Dearest Princess Alexandria Ross-Pierce, farewell!" Sabay ngisi ng lalaki.
*BANG!*
"NOOOOOO!! WAG!" Sigaw ko.
~Booogsh~
"AAAAAHHHHH!!" Wait-- pawis na pawis ako. Buhay ako! Teka nga, yung... Haysss! Panaginip lang pala. What a nightmare. Bumangon na ako at makapag-hilamus na muna.
Pagkatapos nun, bumaba na ko baka andoon na sila mama. Wait dami ko nang sadsad magpapakilala muna ako.
I'm Rose Heartily-Ferrer. 16 years old. Simple lang ang buhay namin. I have my very best mother Mariecris Heartily-Ferrer, A better bestfriend so called Sister April Rose Heartily-Ferrer. Yes I have a sister. She's the eldest one and I'm the youngest.
Well, kung nagtataka kayo kung bakit hindi ko na mention ang Papa ko because he died in a car incident. Enough for this introduction.. As of now, yan na muna. So ayun, you may know me for what I am but you don't even know me for who I am. Hahaha!
Bumaba na ko at saktong andoon na sila kumakain ng breakfast..
"Hali ka na." Nakangiting sabi ni mama.
"Yes ma!" Hyper na sabi ko at ngumiti kay mama. Si ate naman, busy sa pagkain nya.
Umupo na ko sa harap ni ate, bale si mama nasa leftside ko. Habang kumakain nag open-topic si mama.
"Rose anak, malapit na ang pasukan, tutal HS kana,sa Enchant Academy ka na mag-aaral." Nakangiting sabi niya.
Nabigla naman ako sa sinabi ni mama kaya nabitawan ko ang ang hawak kong kutsara't tinidor. Ehh! Kase naman!
"S-sure ka po ma? Eh paano si Ate?" Takang-tanong ko.
Tumango muna si mama before magsalita.
"Well, she will be with me, Anak. Magta-trabaho na ang ate mo sa company natin." Sabi niya.
Tumango-tango naman ako. So ibig sabihin, dun na ako mag-aaral sa dream school ko??! Huwaaa!! Kase, yung school na yun ang isa sa kilalang school sa buong mundo! Know why? Kase lahat ng matatalino,mayayaman, magaganda at gwapo ay dun nag-aaral! Ehhh! <3
Enchant Academy also known as the one and only Prestigeous School in the whole world.
Maswerte ka kung makakapasok ka dun. Hindi naman kami mayaman, may kaya naman kami sa buhay. Papa was a business man and we have a small business. Ngayon, si mama na ang naghahandle nun.
So ayun, sa pagkabigla ko tumalon-talon ako sa tuwa at niyakap si mama ng mahigpit.
"Ma, thank you talaga! Ate dali, group hug tayo." Nakangiting sabi ko.
"Tsk. Palibhasa ang babaw ng kaligayahan." Sabay irap sakin ni ate.
Napa-irap na lang ako. Ang kj ng ate ko no?! Sinabi nyo pa. Pero mahal ko yan. Masanay na kayo, palagi kaming catfight nyan.
"Teka ma, you'll train me first right?" Tanong ni ate.
"Ofcourse Anak, you need to train first before managing our company." Sagot ni mama kay ate.
Pagkatapos nun, kumain na ulit kami. But instead of being so happy I have this kind of instinct na, may tinatago sila sakin. Cut the spectacle one.
-End of Chapter 1-
Hello po. Well sorry kung bitin hahaha xD Short lang muna :) Easy lang po. Sana nagustuhan nyo. Thankyou!
-Leilaloves♥
BINABASA MO ANG
Enchant Academy
RandomEnchant Academy- A school that has been distracted long ago but it is also known as the one and only prestigeous school. People may characterize commonly mortal but there is something cryptic things in it that even normal people doesn't have any abs...