İmkansız

*4. Bölüm*

" sorun değil sen istediğin kadar çarpabilirsin " dedi ben sinirlenmeye başlamıştım ki tam gidicekken kolumu tuttu sonra birden benim karşıma doğru gözleri kaydı ve gözleri dondu ve hemen kolumu bıraktı..
Önüme döndüğümde adı bilinmeyenle karşılaştım " yine mi sen" diye söylenerek yürümeye başladım ki arkamdan geldiğini farkettim " evet yine ben sana benim olduğum yere gelme uzak dur demedim mi " ben derin bi nefes alarak " bende senin olduğunu bilerek gelmedim zaten buraya hem yanıma gelen de sensin sen uzak dur asıl benden" dedim umursamazca yine bana yaklaşmaya başlamıştı "ben istediğim gibi davranırım bu seni ilgilendirmez ayrıca orda olmasaydım o çocuğun sana neler yapabileceğini hiç anlatmayım istersen"dedi alay geçer gibi ama ciddiydi " tamam sen git sevgilinle öpüşmene devam et uğraşamayacağım şimdi seninle " dedim uğraşmayı istemiyordum gecemi mahvetmeyi de "gerçekten çok safsın sen ya ve benimle isteden de uğraşamazsın zaten" dedi resmen aşağılayarak konuşuyordu bakışları öyleydi "yeter ya benim hakımda bilip bilmeden cümleler kurma" dedim sinirlice " asıl sen benim hakkımda bilmeden cümleler kurma" dedi aynı şekilde "dediklerimden hangisi yanlış" dedim inatlaşırcasına " mesela benim sevgilim değil o kız ben kızlarla sevgili olmam ve ben pislik de değilim bi daha da benim hakkımda bu gibi yargılarda bulunma zamanla doğrularını öğrenirsin zaten" dedi normal bi yüz ifadesiyle "tamam gecemi mahvetmeyi istemiyorum adı bilinmeyen şimdi çekilir misin önümden" dedim onu süzdüm sonrasında da sonra güldü kendi kendide "adı bilinmeyen öyle mi?" Dedi tek kaşını hafif kaldırarak " öyle" dedim bana yaklaşarak "benim bi ismim var yakında öğreniceksin ve unutamayacağın tek isim benimki olucak" dedi ve arkasını dönüp gitti. elimi yüzümü yıkayıp bizimkilerin yanına gittim bizimkileri buldum daha sonra başım dönmeye başlamıştı hazal farketmiş olmalı ki" eylem bi sorun mu var"diye sordu ben de onların eylencesini bozmak istemediğim için "yok ama geç oldu ben artık gitsem iyi olucak" dedim bana bakıp kafasıyla onayladıktan sonra evreni çağırdı " kardeşim bi eylemi evine bırakır mısın?" Dedi ben de başım döndüğü için itiraz etmemiştim Evren de kafasıyla olur dedikten sonra birlikte barın çıkışına doğru yürümeye başladık evren benim kapımı açtı ben bindikten sonra da kendisi sürücü koltuğunda yerini almıştı arabayı park ederken gördüğüm siyah mat araba gitmişti yol boyunca hiç konuşmamıştık evin önüne geldiğimizde "bu gece için teşekkür ederim" dedim gülümsedim "ne yaptım ki asıl ben teşekkür ederim ederim bize katıldığın için" dedi sonra ben ona gülümsedim ve arabadan indim ben eve girene kadar gitmemişti içeri girdiğimde annem uyumuştu ben de odama gidip üstümü değiştirdim makyajımı temizledim ve yattım çok yorulmuşum yatınca farketmiştim.. Sabah zor da olsa kalkabilmiştim okulu hiç sevmiyorum diye içimden ne kadar söylensem de sonuçta yine de gidicektim banyodaki işlerimi hallettikten sonra siyah çorabımı siyah okul eteğimi ve üzerime de boğazlı siyah ince,biraz kısa kazağımı giyinmiştim saçlarımı düzleştirdim topuklu siyah mat botlarımı giyindim altın sarısı saatimi taktım ve kırmızı çantamı alıp çıktım evden son anda yağmur yadığını farkettiğim için üstüme yağmurluğumu da giyinmiştim yürümeye başlamıştım yağmurlu havada yürümek genelde güzeldir ama şu an çok fazla yağdığı için öyle diyemiyorum okula vardığımda yağmurluğum sırf suydu hemen sınıfa çıkıp dikkatli bi şekilde askıya asmıştım okul sıcaktı ellerim buz tutmuştu sanki, hissedemiyordum sınıfta kimse yoktu sanırım biraz erken gelmiştim sıraya geçip oturmuştum camdan yağmuru seğrediyordum sonra sınıfa dün barda gördüğüm kız geldi ağlıyordu gözleri şişmişti ve kolunu tutuyordu yanına gidip "neyin var ne oldu" dediğimde ilk başta anlatmayacağını düşünmüştüm ama nefesini düzene sokmaya çalışırken " boşver anlatırsam daha beter şeyler yapar anlatamam" dedi üzücü görünüyordu gerçekten kötüydü " sana bunu kim yaptıysa emin ol daha fazlasını yapamaz korkma söyle bana" dedim daha sonra koluna baktığımda ince ince çizgi halinde yaralar gördüm bazıları kanamıştı " bunları kim yaptı bana söyle sana yardım edebilirim korkma güven bana" dedim elini tutarak güvende olduğunu hissetmesini istiyordum "ondan uzak dur o iyi birisi değil o zarar vermekten haz duyuyor" dedi zorlanarak çok ağlamıştı nefesi çok düzensizdi "o kim" dedim tekrar ısrarla "yanında oturduğun çocuk" dedi bunları o mu yapmıştı gerçekten öyle miydi birden sinirlenerek yerimden "nerde o" dedim biraz bağırmıştım kız "okulun en sonundaki kapalı koridorun solundaki sınıfta "dedi bi nefeste ben hızla sınıfın çıkışına doğru giderken" beni söyleme lütfen sen de gitme o iyi değil" dedi ama onu umursamadan hızla dediği yere doğru yürüyordum dediği sınıfa pat diye girmiştim kapısını tıklatma gereği duymadan içerisi çok temiz sayılmazdı yerde cam kırıkları kırık birkaç sıra.camın kenarında sandalyeye oturmuş kafasını iki eline almış gözleri kapalı duruyordu ki birinin geldiğini anlayınca kafasını kaldırdı..
-o kıza nasıl öyle yaparsın sen ya. Karşısına geçti duruyordu öylece
-git başımdan. Sesi düz bir şekildeydi ve hala aynı şekilde duruyordu
-gitmiyorum o kıza bunu yapmaya hakkın yok senin neden zarar verdin ki ona o sana ne yaptı gidip ondan özür diliceksin!
Sesini yükseltmişti biraz çocuk sinirle kalkıp eylemin kolunu tuttu sıkıca
-yeter artık sen haddini aşıyorsun benimle böyle konuşamazsın ben istediğime istediğimi yaparım anladın mı bunu o küçük beynine sok . Bağırmıştı eylem korktuğunu belli etmemeye çalışıyordu kolunu kurtarmaya çalışmıştı ama çok sıktığı için kurtarmak yerine bileğini daha çok acımasına sebep oldu gözlerinin altları kızarmıştı saçları birbirine girmişti iyi görünmüyordu.
-bence sen beni anlamak istemiyorsun ama ben sana kendimi kendi yöntemlerimle anlatıyım...