*3. Bölüm*

8 0 0
                                    

  
       Yürümeye başladım tam sınıftan  
çıkıcaktım ki bana yetişip kapının yanındaki duvara elini koydu çıkmamı engelledi ve sınıf zaten boşalmıştı dışardaki birine kapıyı kapat dedi sertçe cevap gelmedi..

Kapı kapanmıştı gerçekten sinirlenmişti anlındaki damar belirginleşmişti " bak kızım benim sinir sınırımı zorlamak istemezsin bence uzak dur hatta benim olduğum yerde nefes alma tanıdığın veya dışardan gördüğün kimseye benzemem ben sana neler yapabileceğimi tahmin bile edemezsin "dedi bana çok daha yaklaşarak " bunu o küçük beynine sok" dedi hala aynı şekilde önümde duruyordu nefesini yüzümde hissediyodum "biliyo musun sen bunları anlatıyosun ciddi ciddi bakıyorsun ama korkunç filan değilsin" dedim korktuğumu belli etmemeye çalışarak duvara iyice yaslanmıştım elimden gelse duvardan geçicektim ben bunu dedikten sonra "sen gerçekten aptalsın"dedi aşalarcasına bakarak "bana aptal demeyi kes" dalga geçer gibi gülerek "gerçekler acıdır güzelim" dedi ve beni yeniden süzdü "ben senin güzelin değilim" dedim onu itmeyi deneyerek "çekil yoksa bağırırım" diye tehdit etmiştim gözlerim dolmaya başlamıştı babam aklıma gelmişti, beni güzelim diye severdi babam yok şimdi değil şimdi ağlayamam onun önünde olmaz onu tekrar itmeyi denedim ama yapamamıştım "önümden çekil pislik" dedim ve onu ittim tüm gücümle ama önümden kendi isteğiyle çekilmişti "bu son uyarımdı yeni kız" dedi normal bi şekilde ben yanından geçerken ona nefret dolu bakışlarımı attım ve sınıftan çıktım hazalı buldum terastaydı sigara içiyodu yanında iki tane çocuk oturuyodu biri karşısında biri de sol tarafında çocukların biri sarışındı diğeri de kumraldı "selam" dedim ve ben de hazalın sağındaki sandalyeyi çekip otudum hazal beni tanıştırdı sarışın olanın adının Evren kumral olanın adınında Rüzgar olduğunu öğrendim sonra onlarda konuştuk iyi çocuklardı Evren baya iyiydi cana yakın birisiydi "kızlar hadi bu akşam çıkalım hep birlikte bizim mekana gidelim eyleniriz Hazal sen biliyosun orayı" dedi evren hazala ve bana bakarak "evet biliyorum güzel bi yer ama eylem orda kimseye güvenmiyceksen gidebiliriz" dedi tembihler gibi"yok zaten öyle bişey yapmam da ihtiyacım vardı ne zamandır gitmiyodum gelirim ben de" dedim sevinmiştim güzel olabilirdi uzun zaman aradan sonra eylenebilirdim " tamam o zaman 10 da sizi nerden alıyoruz" dedi rüzgar hazala bakarak. Ben bizim evi tarif ettim anlaşmıştık sonraki dersler iyi geçmişti çünkü adı bilinmeyen yoktu ve hiç de gelmemişti okuldan çıkıp eve gitmiştim bişeyler yedim biraz dinlendim derken saatin 9 olduğunu farkettim ve hemen kalktım dolabımın karşısına geçip karar vermeye çalışıyordum ince askılı büstiyerimi ve altına yüksek bel siyah pantolonumu altıma da botlarımı giyindim üzerime üşümemek için siyah erkek ceketimi giyip düğmesini ilkledim altına topuklu siyah botlarımı giyindim yanıma küçük bordo çantamı alıcaktım onu çıkardım hafif bi göz makyajı yapmıştım ve kırmızı renkte olan mat rujumu sürdüm kendime çok yakıştırıyordum o ruju sonra saçlarımı sağ tarafa attım daha hoş duruyodu hazırdım o sırada kapı çaldı hazal gelmişti çok güzel olmuştu dar bi etek ve üstüne uzun kollu yarım dar bordo bir şey giyinmişti ve eyeliner sürmüştü harika görünüyordu "çok güzel görünüyorsun" dedim hayran bakışlarımı atarken gülerek "bana diyene bak taş olmuşsun zaten hep öylesinde bi ayrı güzel olmuşsun kızım ya" dedi iyimiz de gülüştük ve o sırada kapı tekrar çaldı ve ben çantamı alıp çıktık rüzgarla hazal çıkmış yürüyorlardı ben annemi öpüp çıktım arkalarından sonra ben evrenin yanına öne oturucaktım evren bana baya bi uzun süre baktı sonra " eylem çok güzel olmuşsun" dedi gözlerini benden ayırmadan "teşekkür ederim evren sen de çok yakışıklı görünüyorsun" dedim ve arabaya bindim bi süre sonra gelmiştik siyah mat arabanın önüne arabayı park etti evren bu araba bana o gün çarpıcaktı nerdeyse yani aynısı mı bilmiyorum ,bu o mu emin değilim. indim arabadan ve bara doğru yürümeye başladık evrenin koluna gitmiştim " çok içmek yasak bunu unutmayın" dedi hazal uyarıcı şekilde "aynen lütfen abartmayın " diye ekledim ben de sonra da evreni bana bakışı üzerine ben de ona baktım ve gülümsedim içeri girdik içerisi aşırı kalabalık değildi allahtan öyle yerlerde rahat edemem dans edenler içenler öpüşenler klasik heryerde olduğu gibi burda da vardı daha sonra köşede sarışın nerdeyse giyinmemiş olan bi kızla siyah saçlı çocuk baya öpüşme düzeyinden daha fazla şeyler yapıyorlardı nerdeyse sanki kızı bizim okulda gördüm gibi hatırlıyorum ama neyse ilerledik ve köşede bi yere oturduk sonra o kızın olduğu yere tekrar baktığımda adı bilinmeyeni gördüm bura ne işi vardı ya of kızı yiyordu resmen beni görmemişti iyiki diye düşünürken kızdan ayrıldı telefonu çaldı sanırım çünkü telefonunu çıkardı bişeylere bakıyordu sonra kafası kaldırınca göz göze geldik ben kafamı çeviremedim bi süre sonra hazal "eylem bira mı içiyorsun?" Deyince ona döndüm onun hala bana baktığını tahmin edebiliyorum " evet" dedim biraz bağırmak zorunda kalarak sonra hiç bakmamıştım bilmiyorum artık bakıp bakmadığını sanırım gitmişti içkilerimiz geldi ben ilk içişim olmamasına rağmen içerken yüzümü ekşitmiştim iğrenç bi tadı vardı sonra rüzgar hazalı dansa kaldırdı onları izliyordum eyleniyorlardı ikisi de birbirine karşı boş değildi bence 6. Hissim bayağı kuvvetlidir yanılcağımı sanmıyorum sonra evrene baktım bana bakıyordu " ben onu beklemeden hadi kalk biz de dans edelim" dedim o da itiraz etmedi kalktı elini uzattı ve beni kaldırdı sonra dans ettik komikti beni baya bi güldürmüştü evren "sen hep gül yakışıyor sana gülmek" dedi biraz ciddi olarak " teşekkür ederim " dedim gülümsedim " ben bi lavaboya gidiyim geliyorum" dedim ve yanından ayrıldım sonra giderken yanlışlıkla okulun ilk günü benim hakkımda konuşan çocuklardan birine çarptım pardon işareti yaptım seslensem de duymazdı çünkü sonra onun yanındaki kız kötü bi bakış atsa da aldırmadım çocuk gevşekçe gülümsemişti " sorun değil sen istediğin kadar çarpabilirsin " dedi ben sinirlenmeye başlamıştım ki tam gidicekken kolumu tuttu sonra birden benim karşıma doğru gözleri kaydı ve gözleri dondu ve hemen kolumu bıraktı..

İmkansızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin