Bana İkizimi Anlat !

" Merhaba! "

   Doruğun beni sevmediği düşüncesinden beni çekip kurtaran sapığim oldu. Havadaki eliyle birlikte gamzelerini belli ede ede gülümseyerek " Ben Rüzgar " dedi.  Rüzgar mı!? Ne hâfif bir isim o ben daha çok taş meteor filan bekliyodum. " memnun oldum bende Doğa biliyorsun zaten, kendini tanıtma zirvaliklari filan ^-^" tatlı bir şekilde gülümsemeye çalıştım ama ikizim bile beni tatlı bulmuyorken böyle bir çocuk... öhöm!! Doğa uyan gülüm, bu çocuk sana rüyanda bile bakmaz gerçekler canım kusura bakma!. Çok kibar bir iç sesim var hergün düzenli olarak kavga ediyoruz.. her neyse hemen derse başladı hocaya bak*-* ! 

- Doruk -

     Kendimi tanıttıktan sonra yerime oturdum. Doğanın o çocuğun yanına oturmasına inanamıyorum ya!  Ben bunu ona ödetirim ama okulun bitmesi gerek bir kardes faciası kaldıramaz bunların gözleri. Bak bide elini tutuyor senin o gamzelerini vücudunun farklı yerlerinede açarım. Doğa kızım öldü bil kendini. Yanımda ki kızın ne okuduğunu merak ettim göz ucuyla bakmaya çalışırken gözlerimiz birleşti.  Utanmıstim °~°  kız elini uzattı ve " Merhaba, ben Beste ^^ " dedi  elini sıktığımda buz gibiydi ve biraz titriyordu.  " ben de Doruk " .  " biliyorum " dedi önüne bakarak gülerken.  " nerden? Biliyorsun " dedim hafif telaşla.  Kız daha fazla kıkırdadı ve " Daha demin tanittin kendini ^^ " dedi,  istemsizce güldüm.  Rezil oldum harika.  Daha sonra kız kitabını okumaya geri döndü.  Bu sefer adını okuyabildim  " Bana Ikizimi Anlat " ya ben Doğayı tamamen unutmuşum kitabın adını okur okumaz Doğaya döndüm.  Hala o çocukla konuşuyordu bide gülüşuyorlardı,  yumruklarımı sıktım ve saatime baktım çıkmamıza 5-6 dakika var dı. Sıranın üstündeki birkaç kitabı çantamın içine fırlattım zilin çalmasıyla birlikte Doğayı beklemeden sınıftan çıktım.

- Doğa -

    Zil çaldı çantamı alıp Doruğun oturduğu sıraya baktım ama gitmişti.  Lan! İkizim beni beklmemis. Bunu takmamaya çalıştım.  Çantamın tek kolunu omzuma geçirdim ve okulun koridorlarinda yürümeye başladım.  Kapıdan çıktıktan sonra tüm dünyayla bağlantımı kesen o hamleyi yaptım kulaklarımla kulaklıklarımı birleştirdim.  Çalan şarkı " Sehabe & Acarkhan- cinayet " bu şarkıyı dınlerken  kendimi istem dışı katil gibi hissediyorum.  Bittikten sonra kulaklarımı intihara sürükleyen bir ses " DAMAT HALAYI!!! " . Kim attı lan bunu gruba, beni kim psikopat hatun modumdam çıkarıp gelinin kardeşi " Simli Raziye " moduna sokan vicdan yoksunu insan? .
        Eve geldiğimde botlarımı çıkardım, ayakkabılıga koyarken yukarıdan kapının şiddetli bir şekilde çarpıldığını duydum cantamı fırlattıgim gibi merdivenler den yukarı doğru koştum. Birkaç kez düşme tehlikesi atlattiktan sonra. Doruğun kapısına geldim.  Önünde durdum ve kapıyı tıklattım. " Kapıyı yıktın!  " içeriden ses gekmemesine rağmen kapının kolunu indirdim içeri girmek için,  kilitliydi . Kapıyı tekrar tiklattim. " Doruk!!? " . İçeriden " MESGULUM DOĞA!!" diye kükredi resmen. Normal de böyle yapınca uğraşmayı kesmem gerek ama bu gün normal değilim ^^ kapıya tekrar vurdum,  ses gelmedi tekme attım yine takmadı,  kapıyı zorlayınca kapıyı açıp burnundan soluyarak " KAPIMA TECAVÜZ ETMEYİ BIRAK MUSAIT DEGILIM!! " kapıyı suratıma carptı. " iyi be tamam! " bu neden bu kadar sinirlendiki anlamadım yani.  Bunu düşüne düşüne odama geldim. Üstümü değiştirdim. Yastığıma sarılıp Rüzgarı düşünmeye başladım.  Rüzgar... gözleri... gamzesi... ya yerim!! Rüzgarı düşünerek uyuya kaldım...