I Want To Spent My Lifetime Loving You

Loving You 1- The Forgotten Anniversary

Part 1:

Loving You 1- The Forgotten Anniversary

Jexl's PoV

*Kring* *Kring* *Kring* (Phone Ringing)

"C'mon Dhie pick up your phone" –I said to myself. Im so pissed, I dialed him for so many times but he's not picking up the call. After 4 rings I heared my call answered.

"My gosh Xavier (sab-yer)  im worried about you. Why you didn't picking up your phone. Alam mo ba kung.--" –Naputol ang sinasabi ko ng ibang boses ang aking narinig.

"Ah! Sorry this is not Xavier. This is his mother. He's not here!" –Natahimik ako saglit. Oh my nakakahiya yung sinabi ko di man lang ako nag greet.

"Ah! Sorry po good evening po pala. Akala ko po kasi kayo si Xav. Maari ko po bang malaman kung nasaan siya?" –Magalang kong saad.

"Sorry hija. Di ko alam eh! Kasama niya kasi ang girlfriend niya. Ewan ko ba dun kung ano nagustuhan sa babaeng yun. Puro kulay lang naman ang mukha! Pasensya na hija nalaman mo pa tuloy na di ko gusto yung girlfriend nya." –Medyo may halong konting inis sa tono niya. Pero anong sabi niya girlfriend?

"Ok lang po. Ano po pala yun ma'am? Kasama po niya yung girlfriend niya ngayon?" –Pahinang saad ko.

"Oo hija, kasama niya girlfriend niya si Rizalyn. Weeksary daw kasi nila ngayon kaya nagdate sila. Sandali hija kaano kaano mo ba ang anak ko." –Tanong niya.

"K-Kaibigan niya po ako. M-May usapan po kasi kami na tatawag siya sakin ngayon." –Medyo may nginig kong saad. Konting konti nalang papatak na ang mga luha ko.

"Ay kaibigan ka pala niya. Akala ko girlfriend ka din ng anak ko. Naku yung batang yun talaga kahit kailan makakalimutin. Bayaan mo hija pagsasabihan ko siya mamaya.--" –pinutol ko naman siya kaagad.

"No... No, wag na po. Wag niyo na pong sabihin sa kanya. Di naman po mahalaga yung pag uusapan namin. Kahit wag niyo nalang pong banggitin na tumawag ako" –Pagsisinungaling ko

"Ganun ba, ok sige. Pasensya ka na talaga ha! Alam mo hija di ko alam pero ang gaan ng loob ko sayo. Para bang may nag uuganay sa atin na di ko malaman." –Nawala ang pagbabadyang pagtulo ng aking luha sa sinabi niya. Pinilit ko namang matawa.

"Ha-ha. Ma'am baka lang po dahil kaibigan ko po ang anak niyo." –Sabi ko

"Parang hindi rin hija, may iba eh! Wag mo na kong tawaging ma'am di naman kita empleyado o ano. Tita nalang since your my Son's Friend" –Napangiti nalang ako ng mapait. Ang sakit di ko na mapigilan ang mga luha ko na bumagsak.

"Mommy, nandito na po kami.--. Mommy bakit mo hawak ang cellphone ko? Sino yang kausap mo?" –I suddenly heared his voice. I mute the microphone. And cry hardly.

"Ah! Sabi niya friend mo daw. Sandali tatanungin ko ang pangalan." –Rinig kong sabi ni Tita sa kabilang linya.

"Hija, nanjan ka paba? Ano nga palang pangalan mo?" –I cleared my voice before I unmute the microphone.

"Im Jexl Marie Villanueva, I need to go na po pala tita may homeworks pa po pala akong gagawin baka pagalitan po ako ni Mom." –Pagsisinungaling ko. Di ko maiwasang mabasag ang boses ko. I really need to release this tears. I don't want to talk to him.

"Jexl, nandito na yung anak ko. Pwede na kayong magkausap.--" –naputol yung sinasabi niya ng magsalita si Xav.

"Mom give me the phone now.! I need to talk to her." –Pagalit na sabi ni Xav sa Mom niya.