Inny.

Rozdział 1

...Nazywają mnie odmieńcem, innym, nie normalnym, a nawet paskudztwem. Najczęściej mówią tak na mnie chłopacy, z dziewczynami jest na odwrót. Podniecają się moją "chorobą" oczu, czarnymi włosami i wysokim wzrostem.

Najgorsze jest ludzkie jedzenie, ochydztwo! Momenty w których kolega lub koleżanka chcą cię poczęstować są nie do wytrzymania. Z uwagi na to, że jestem wychowanym Ghoulem, z grzeczności biorę jedzenie, lecz potem jest jeszcze gorzej.

Muszę pozbyć się tego jak najszybciej z żołądka! - powtarzam sobie w głowie.

Jedynym wyjściem z tej sytuacji jest zwymiotowanie tego co zjadłem. Mam tylko 24 godziny... tak jest za każdym razem.
Jeżeli nie pozbędę się tego w ciągu określonego czasu, może dojść do zatrucia żołądkowego, a dla Ghouli jest to choroba śmiertelna.

Dobra koniec już o tym, bo już pewnie was zanudzam.

Może trochę o mojej rodzinie co? Jak już pisałem wcześniej, mama jest Ghoulem, tata był człowiekiem. Starszy nie wiedział, że ona jest "potworem", jak to mówią inni... zresztą wyszło mu to na dobre, teraz jest w lepszym miejscu, o ile to miejsce naprawdę istnieje. Mama pracuje w markecie, mimo to jakoś dajemy rade, ja zacznę pracować dopiero za rok ale to chyba jasne.

Nie mam dziewczyny, i nie zamierzam mieć... Pewnie zapytacie "dlaczego?", a to dlatego, że może zostać przezemnie pożarta. Są dni kiedy natychmiastowo chce mi się jeść, można to poznać po zabarwieniu się obydwu oczu na kolor czerwony. Wtedy ziem wszystko, co stanie mi na drodze. Nie raz mama przez to miała kłopoty...

Jeszcze jedno , nie wdaje się w żadne bójki, ale to w ŻADNE! Mamy potężną siłę która potraw i zabić zwykle go człowieka jednym uderzeniem w brzuch. Dlatego muszę się pilnować.

Uwierzcie mi... takie życie jest naprawdę trudne, w porównaniu z waszym.
__________________________________________________________________________________

Dzięki za przeczytanie tego rozdziału! :)
Mam nadzieję, że aż tak bardzo was nie zanudziłem, dopiero się rozkręca ;)
Przepraszam za wszelakie błędy.