Düşünmenin
yok sayıldığı bir meydandayım;
Filistin..
Acıyı
Göz bebeklerine kadar hissetmenin
Burukluğunu taşıyor
Bir gözü Filistin'de kalan
Bu satırları törpüleyen
Zâtın sevinci.
Sapan tutar
çocukların nasırlaşmış elleri..
Kalem tutmak yerine.
Duysana!
Veda hutbesinden yükselen sesleri
Eyy ümmet!
Ayetlerle yaratıldı bu dünya
Ve ayetlerle bitecek!
Ben yazar hüzünlenirken karanlığa
"O" karanlığı
Ne bombalar aydınlatıyor
Umutlarına hapsolan Analar
Ninni yerine
beduua okuyor pencerelerinden
Kim bilebilir ki Mi'rim ?
Derin uykuda herkes.
Hayatı
felsefe üzerine kurdular
"İlim" dediler edebi öğrenmeden
Adalet dediler,
Hak-hukuk dediler,
Diren dediler,
Vatan dediler,
Filistenden haberi olmayan
Cahiller..
Aşkı
iki satırlık
Yok satan
kitaplardan okudun insanlık
Asırların Hâk kitabı dururken.
İkra dedi ya Rabbim
Hep "ikra" demedi ki
İkra bardağı doldu
Artık biri içmeli..
Ben.
Şimdi gidiyorum
Yıkılan umutları
Koca bir bulutun ardına
Saklamaya
Ben
Şimdi gidiyorum
Tüm Hüzünleri
bulutlardan akıtmaya
Ben
Şimdi gidiyorum
Okumaya
Bir benzeri direnmeye
Yani
ÖLMEYE!
#direniscisair
BETÜL ASMA
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK-I ŞİİR
PoesiaEyy yâr yalnızlığımı bir mısraya sığdırdım gözyaşımı gecenin karanlığına sonra sokaklar sessizleşti sen geldin aklıma gökyüzüne baktım bulamadım arş-ı alemde aradım seni sonuç hüsran sonra avuçlarıma baktım orada buldum seni sonuç muntazam! DUAMSIN...
