Ben, kimsesiz seyyahı, mechuller caddesinin;
Ben, yankısından kaçan çoçuk, kendi sesinin.Ben, sırtında taşıyan işlenmedik günahı;
Allah'ın körebesi, cinlerin padişahı.Ben, usanmaz bekçisi, yolcu inmez hanların;
Ben, tükenmez ormanı, ısınmaz külhanların.Ben kutup yelkenlisi, buz tutmuş kayalarda;
Öksüzün altın bahtı, yıldızdan mahyalarda.Ben başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir;
Benliğin dolabında, kör ve çilekeş beygir.Ben, Allah diyenlerin boyunlarında vebal;
Ben bugünküne mazi, yarınkine istikbal.Ben, ben, ben; haritada deniz görmüş, boğulmuş;
Dokuz köyün sahibi, dokuz köyden kovulmuş.Hep ben, ayna ve hayal; hep ben, pervane ve mum;
Ölü ve Münker-Nekir; baş dönmesi uçurum...1939
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Necip Fazıl Kısakürek
PoetrySizlere Necip Fazıl Kısakürek'in şiirlerini yazmadan önce Üstad Necip Fazıl Kısakürek'in şiir yazmaya nasıl başladığını yazmak istiyorum. Şairliğime 12 yaşımda başladım. Bahanesi tuhaftı: Annem hastahanedeydi. Ziyaretine gitmiştim... Beyaz yatak ört...