Güzel Adam

Güzel Saçlı..

Aylardan Ocak.. Hava buzdu. Herkes işten  çıkıp servislerine binmek içın can  atıyordu Zeynur'da soğuktan üsümüs ellerini hohlayarak ısıtmaya çalısıyordu.. O arada bir adam cekti dikkatini.. Siyah kabanının kapşonunu saçlarının ucuna kadar çekmişti. O har gürde görebilmişti yüzünü 'Aman Allahım' diye geçirdi içinden ve sadece bakabildi arkasından çocuk zeynur'u hiç farketmedi bile..

Zeynur çok beğenmiş olacak ki o soğukta herkes servislere binebilmek için cebelleşirken çoçuğa aval aval bakıyordu arkadaşı başak tuttu kolundan 'hadi ya 1 saattir seni bekliyorum' diyerek çekiştirdi ve servise bindiler. Zeynur serviste iken cok düsündü bu cocugu ama sonra saçmaladıgını farkederek 'kendime gelmeliyim bunca sıkıntım yetmezmiş gibi birde tövbe tövbe' dedi..

Zeynur komik, sevecen, sempatik ve güzel bir kızdı.. Annesi babası  boşanmıstı. Yaşı 19 olmasına rağmen daha yeni yeni kabulleniyordu annesiyle babasının ayrı olmasını, farklı insanlarla birlikte olmasını bu yüzdende biraz içine kapanık bir insandı..

Zeynur Beykent üniversitesini  tam burslu kazanmış fakat ailesi yüzünden gidememişti. Okumayı kendini  geliştirmeyi çok seven bir kızdı. Babasi onu terketmişti annesiyle beraber birde erkek kardesini ama bu konuda bencildi zeynur. 'Soranlara babam beni terk etti'. Derdi Babasından nefret etmesine rağmen onu çok severdi. İçten içe ona hesap sormak ister ama konuşmadığı için hep içine atardı. Bu yüzden de zeynurun baba kavramı eksikti bomboştu hatta..