İstanbulu özlüyorum. Arkadaşlarımı, evimizi bazen de babamı çünkü babam benim hayatımda hep silik bir kahramandı yani varlığıda yokluğuda birdi. Alışmak istemiyordum buraya Annem bunaltiyordu Ben İstanbulda Beykent ünuversite"sini kazanmış aşırı deli sevinmiş fakat annemin 'hayır gidemezsin napıcaksin hem Istanbul'da lafıyla hayatımı mahvetmiş bir annenin kızıyım.
Annem demişken bazen ondan nefret ediyorum. Çünkü babamla ayrıldıklarında bencilce davranarak hemen evlendi.
Yavv bi sorsana bi bana erkek kardesime biz yeni bi cici baba istiyormuyuz diye?
Ama yok bizim sadece herşey kararlaştırıldıgından haberimiz olunur.
İstanbul'dan Tekirdağ'a taşındık ve ben 2 ay evde kaldim iş bulamıyordum ot gibi yaşıyordum ama bi sabah bağırış sesleriyle irkildim!!!
Annemin eşi telefonda anneme bağırıyordu. Evdeydi!! Benden bahsediyordu
'2 Aydır evde boş boş oturuyor gitsin calışsın'
Dizlerimin titrediğini farkettim hemen yattığım odanın kapısını kilitleyip yastığı ısırırcasına ağladım. Ağladım. AĞLADIM
Kahretsin Baba!! Allah belanı versin baba!! Neden gittin ki baba!!
Akşam annemin işten dönüsüyle konustuklarini duyduğumu söyledim ve hemen iş aramaya koyuldum
Ve sonunda bir fabrikadan çagrıldim hemen evraklarımı yapıp iş başı yaptim işimi sevmiştim en azindan kimsenin yüzünü görmüyordum ay sonu maas zamanı gelincede benden iyisi olmuyordu bana en çok koyanda buydu zaten..
Kış geliyordu havalar iyice soğumuştu ve ben sıkıcı monoton iğrenç hayatıma devam ediyordum birgün işten çıkıp servis beklerken....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güzel Adam
RomanceOkuduğunuz klişe romanlardan çok farklı evet karşılıklı bir aşk var fakat aralarına giren tek şey Üvey Baba!! İyi okumalar
