Mga Hugot ni Roilee

SUKLI

Habang papalapit kami sa entrance ng food court, nakita ko ang taong ilang araw ko ng iniiwasan. Nakita kong tumingin siya sa akin kaya naman tumalikod agad ako. Nakita ko si Jeisa na naglalakad sa hallway kaya naman tinawag namin siya.

"Ui Jeisa. Nadala mo ba yung guitar mo? Nakalimutan ko kasing dalhin yung akin eh." Sabi ni Nicole

"Nandun sa GELC. Naiwan ko. Pero, pwede ko naman yun kunin eh. Kaso, maglalakad ako. Hindi ko kasi dinala yung sasakyan ko eh. Tapos nagleave din yung driver namin. Pwede ko sanang tawagan yung secretary, kaso busy yun eh." Sagot naman ni Jeisa.

"Hm, okay lang. Walking distance rin naman yung GELC mula dito eh. I'll just walk. I brought my umbrella din naman." Sabi ni Nicole

"Hmm, Nicole, here's Keean oh. Magpahatid ka nalang." Sabi ko sa kanya with matching twinkling eyes.

"Roilee, shut up. Past is past. Okay? It's final. Maglalakad nalang ako. Mabuti pa, si Jeisa nalang ang isama mo papuntang canteen, i-check niyo yung stall natin." At nagsimula ng maglakad si Nicole.

"Ui Nic! Wait, eto nga pala yung gate pass para makapasok ka sa GELC. Kasi parang wala si Tita this time eh. Baka hindi ka papasukin ng guard, newly hired yun eh."

"Ok. Thanks. Gotta go. Baka magring na si Principal Belle."

Nagpunta na kami sa food stall namin. We wore aprons, hairnets, and gloves. Nag-break muna yung incharge. At ayun, umupo na kami while waiting for the costumers. I got headphones na hiniram ko kay Jeisa and I listened to Cheerleader by Omi. Nagpaalam muna si Jeisa sa akin dahil magpapachange muna siya ng coins. Wala na kasi kaming coins, all we have are bills.

"Excuse me, pabili nga po ng banana split. 1 serving."
"Ui Miss. It seems like parang nag-eenjoy ka sa music ah. Pero, I just want to buy some of your product."

Naramdaman ko na may nagtanggal ng headphones ko kaya naman I faced that person at inakala ko na si Jeisa yun, but Ii was wrong. I saw Philip smiling. That smile he usually projects to express his happiness and gratitue. I missed him. Seriously.

"Roilee, I might melt by your stares. I better watch out". At nagsmirk pa ang loko.

"Like duh. Uso na rin magmove on Phil. At kalimutan ang mga taong paasa." I answered him jokingly. Pero deep inside, gusto ko na siyang batuhin ng saging? Ba't saging? Banana split nga order niya eh.

"Who told you na umasa ka? As far as I remembered, I didn't." He sounded serious. Kaya naman, hindi na ako nakapagpigil, while I was peeling the banana, naibato ko sa kanya ang banana peel.

"Lychee ka. Lumayas ka nga dito Philip." Tinutok ko pa sa kanya yung ice cream scoop na hawak ko.

"Ok. I'll leave. Tapusin mo yang order ko."

Ginawa ko na yung order niya. Dinamihan ko talaga ang chocolate syrup dahil nanggigil talaga ako. Halos madurog ko na yung saging!

"It's done. Pay as you order then chupii." Sabi ko sa kanya.

"Here. Don't keep the change. That's the rule for the project."

He handed me a one-thousand peso bill. Napa-face palm ako as I remembered na wala talaga kaming panukli. As in WALA. Aish, nasaan ba yun si Jeisa. Yung cellphone ko, nasa classroom, yung cellphone ni Jeisa, nasa'kin. Kung hahanapin ko yun, nakakapagod kaya.

"Ui Philip, may smaller amount of money ka ba? Wala pa kasi kaming panukli eh. Nakalimutan ko rin yung wallet ko sa classroom. If wala, maghintay ka kay Jeisa, naghahanap pa yun ng coins"

"Wala akong ibang bill eh. Wala nga akong coins. Yan lang talaga. Usually, I let them keep the change, ngayon, hindi pwede. Magiging madaya kayo. I have coins here pero kakaunti lang talaga. O baka naman palusot mo lang iyan. Gusto mo lang akong makasama for a long period of time."

"Shut up. Ah. Dati ka pa palang walang coins? Kaya pala. Nung nag-offer ako sa iyo ng pagmamahal ko, hindi mo na yun nasuklian kasi wala kang panukli. Meron ka ngang panukli perp hindi pa iyon sapat. Ang sakit eh. Yung feeling na hindi ka nasuklian. At yung inoffer mo eh yung meron ka na pwede mo ibigay at pag binigay mo eh sobra-sobra to the point na hindi na ako nasusuklian. Ang sakit eh. Di ba? Di ba Philip? Sukli na nga lang, di pa maibigay. Paper Sheet. Computa."

"Ui Roilee. Hugot na naman? By the way, Philip, eto na yung sukli mo for your banana split ala BDA. One thousand minus fifty-eight pesos equals nine hundred fourty-two. Sorry. Natagalan ako. Paano ba naman kasi eh, ang bagal-bagal ni Madam Elsa. Pakanta-kanta pa siya nb Let It Go. Hindi siya aware na andaming costumers sa main canteen. Go Philip, shoo."