Yeni uyanmıştım daha ahmet uyuyordu muhtemelen dün çok yorulmuştu. Ahmeti rahatsız etmeyip direk olarak banyo ya gidip elimi yüzümü yıkadım. Mutfağa girip çay demlemeye başladım bir yandanda sofraya atıştırmalık koyuyordum okula gitmek için sabırsızlanıyordum. Aslında okula gitmek için sabırsızlanmıyordum Eylülü tekrardan göreceğim için sabırsızlanıyordum. Hemen dolabı açıp 2 yumurta aldım ikisinide güzelce kırıp pişirdim. Ahmet uyanmıştı direk mutfağa geldi yumurtanın kokusunu almış. Hemen yerine geçip oturdu ahmet yumurtayı masaya koydum ahmetle birbirimize baktık ahmet'e; lan ekmek almamışız. Ahmet uykulu uykulu evden çıkıp 1 ekmek alıp geldi yemeğimizi yedik ahmet'in yüzü gülüyordu onu herhangi birşey mutlu ediyormuş gibiydi ama neden bana sölemiyordu acaba? Okul saati geldiğinde evden çıkıp okula doğru yürümeye başladık etraf çok sessiz di kuşlar ötüyor rüzgar yavaş ve usul bir şekilde esiyordu. Okula varınca sınıfa gitmeden önce ahmet; knka 1dk bekle ben bi kantinden sakız alayım dedi. Kabul edip ahmeti beklemeye başladım ve sonra yine eylülü gördüm okula daha yeni gelmişti bu bir raslantımıydı yoksa kadermi? Hiç bir fikrim yoktu ilk sözüm eylüle günaydın demek oldu eylül uyanalı saatler olmuş gibiydi. Enerjikti mutluydu onu görünce bende mutlu olmuştum sınıfa beraber çıktık ahmet arkamdan geliyordu. Yerime geçip oturdum ahmet yanıma gelip hayırdır knka die sordu hiç birşey sölemedim. Bir süre sonra eylülün yanında oturan kız geldi. Normal bir kızdı kapalıydı eylülün yanına geçip konuşmaya başladılar. Bir süre sonra eylül sınıftan çıktı eylülün yanında oturan kızın yanına gittim onunla sohbet etmeye başladım çok sevecen bir kızdı adını sordum aysu dedi. İyi bir kıza benziyordu iyi yürekliydi ruhu tertemizdi ilk anda anlamıştım muhtemelen eylül ile bunun için iyi anlaşıyorlardı ikisininde ruhu tertemiz idi. Bir süre sonra eylül geldi eylülün yerinden kalkıp yerime doğru yürümeye başladım yerime geçmiştim. Aklımda hala eylül vardı aslında aklımdan hiç çıkmıyordu bi yandan da aysuyu düşünüyordum eylül ile iyi arkadaşlardı mutluydum en azından artık eylül ile konuşabiliyordum ve iyi arkadaşlar edinmeye başlamıştım hoca sınıfa geldiğinde herkes ayağa kalkmıştı hoca "oturun" deyince herkes oturdu çantamdan kitapları çıkarıyordum bir süre sonra arkamdan bana birinin dokunduğunu hissettim arkamı döndüğümde benden kalem isteyen bir çocuk vardı. Çantamdan fazla kalem çıkarıp ona birtane uzattım bana teşekkür etti iyi bir çocuğa benziyordu aslında çocuk bana teşekkür edip ismimi sordu bende ona "hasan can" dedim direk olarak kendi ismini söledi bana "doğukan". Hoca yazı yazdırmaya başladı sınıfta çok sessiz ama huzurlu bir an yaşanıyordu resmen. Aklım yazı yazarken düşüncelere kayıyordu kendimi zar zor topladım. Zil çaldığında ahmet bana hiçbirşey söylemeden sınıftan çıkıp gitti. Son zamanlarda benden birşeyler saklıyor gibiydi kendi haline bıraktım onu şimdilik mutluydu. Doğukan bana baktı ben aşşa iniyorum dedi tamam deyip onuda gönderdim aysunun yanına geçip onunla konuşmaya başladım. Sohbet ediyorduk gülüyorduk hayatımda onun kadar bir sevecen arkadaşım olmuştu oda ahmet'di artık birde aysu vardı. Tenefüsün bitimine doğru hava. Almak için cama doğru ilerledim dışarıya bakıyordum herkes kendi halinde takılıyordu kimse kimsenin umrunda değildi zil çalmıştı herkes teker teker sınıfa gelmeye başlamıştı. En son ahmet geldi mutluydu gülüyordu sadece yerine geçip oturdu. Doğukan arkamdan beni dürtüp teşekkür etti ve kalemimi verdi. Ne zamandır düzgün bir insana rastlamamışken bukadar iyi insanlarla tanışmak mutlu etmişti beni.
Arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir kusura bakmayın telefon ile yazdığım için imla hataları oluyor
Kendinize iyi bakın beğendiyseniz oy kullanmayı unutmayın
-hasancan murat-
