Onunla çok güzel vakit geçiriyordum. Her şey çok güzeldi. Doğru ya adını söylemedim daha onun adı Cris Akuero...
Madrid'te birkaç gün daha kalıp Romanya ya dönmemiz gerekiyordu. Bunu ona söylediğimde çok üzülmüştü ama beni oolgunlukla karşıladı.Biz toparlanıp gitmeye yaklaşmıştık Cris sessizdi ama üzgün olduğu anlaşılıyordu. Beni çok sevdiğini söylüyordu. Yakın bir zamanda annesi gelecekmiş daha sonra birlikte benim yanıma geleceklermiş düşünemiliyor musunuz ya benimle tanıştıracak bu Cris in ciddi olduğunu gösterir. Her neyse işte toplandık ve gittik çok zordu ama oldu.
Şimdi saat akşamın 9 u yatağımda uzanıyorum ve onu düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi çünkü kısacık zamanda onunla çok iyi vakit geçirmiştim. Bunun dışında bir de ödevler diye bir gerçekte vardı PDR okuduğum için ödevlerim genelde psikoloji ile ilgiliydi ne hoş ama... Günler böyle geldi geçti arada bir babamla konuşuyordum, annemi soruyordum ama hiç bir şey söylemiyordu bende zaten verdiğim sözü unutmuştum annemi aramayı bırakmıştım çünkü bu beni yoruyordu. Onun bizi terketmesi çok saçma ya cidden çok saçma. Bu tarz şeyler düşününce içinden çıkamıyorum çünkü ne bir akrabamız var ne de annemin bir arkadaşı kimsesizler gibiydik. Sanırım bunlar sorgulamamam gereken şeyler çünkü içinden çıkamıyorum. Saate bakmayı unutmuşum ya saat 00:00 resmen hemen kalkıp bir duş aldım aşağı indim Bella TV ye dalmıştı. Bende yanına gidip biraz dertleştim. Sonra ikimizde koltukta uyuyakalmıştık. Telefonun sesi ile uyandım arayan Cris'ti. Size sabaha kadar konuştuğumuzu söylesem inanır mısınız???
Haftaya annesi ile birlikte geliyorlarmış, Allah'ım bu şimdi mi söylenir ya benim hemen hazırlıklara başlamam lazım.
Hafta ne çabuk geçti, o büyük gün geldi çattı. Bütün hazırlıklar tamamdı tek eksik onlardı. Cris'e onları almayı teklif ettim ama kabul etmedi biz geliriz dedi. Ve kapı çalmıştı çok heyecanlanmıştım kapı açıldığında bayılacak,ölücek gibi oldum onu gördüğümde inanmamıştım hiç değişmemişti oda çok şaşırmıştı Cris'in bana süpriz yaptığını düşünmüştüm ama anne işte bu yasmin dediğinde beynime kan sıçradı ne yapacağımı bilemedim onları içeri davet ettim sadece.
İçeri girdiklerinde annem bana hiç bakmıyordu Cris hiç farkında değidi. Onlara oturmalarını söyledim ve odadan çıktım Cris hemen arkamdan geldi.Bana neler olduğunu sordu ama ona nasıl anlatabildim ki?? Sustum hiçbirşey söylemedim daha sonra o içeri gitti. Mutfakta tek kaldığımda o kadının artık umrumda bile olmamasını istedim bu durumda Cris ile de devam edemezdim. Kendimi toparlayıp içeri gittim Cris annesinin yanında ona bişeyler anlatıyordu ikiside bana baktı onlara:
-Kusura bakmayın bugün biraz rahatsızım, dedim. Emily bembeyaz kesilmişti biraz oturduktan sonra kalktılar bana herşey için teşekür etti şaka gibi annem dediğim kadın bana teşekür etti bir yabancı gibi bir an beni tanımadığını sandım ama elime sıkıştırdığı not ile yanıldığımı anladım. Notta şunlar yazıyordu:
Yasmin biliyorum çok yanlış bir şey yaptım beni affet demeyeceğim ama ne olur anlatmama izin ver yarın saat 4'te köşedeki caru'cu bere cafede ol lütfen....
Emily
