Acını birine açarsın ve gösterirsin. Sana daha iyi davranacağına inanırsın. Bir iki gün sana acır yanında olur. Üçüncü gün ve daha sonrası bir bakarsın senden uzaklaşır ya da acını unutur. Yavaş yavaşta olsa öğrenirsin. O senin acındır ve senden başka kimse bunu anlayamaz. Bundan sonra kimseye anlatmamaya başlarsın bu sefer gittikçe içinde büyüyen bir fırtınaya dönüşür. Ne varsa sana ait hepsini alır götürür. İşte o gün değişirsin. Sen bile tanıyamazsın kendini.
