Adını Sen Koy

44.Bölüm : "Ön Nikah"

Selam,multimedyamız dolu dolu :)

Hikaye yazmam bazılarına batmaya başlamış :D Eleştiriyle kötüleme arasındaki farkı gayet iyi biliyorum.Eleştiriyi her zaman kabul ederim,aynı düşünmek zorunda değiliz çünkü.Hikayemi kötüleyenlere bu laflarım.Kitap çıkartmayacağımı defalarca söyledim.Tekrar söyleyeyim.Burası benim alanım gülmeyi " :D " de gösteririm, "Ahahah" da yazarım.Çünkü ben böyle aktarınca daha mutlu oluyorum,size daha iyi anlattığımı düşünüyorum.Hikayelerimi karalama kampanyanızı önemsemiyorum,boşuna kendinizi yormayın 'bazı arkadaşlar'.ZeyKer yazmaya devam edeceğim :D Yorum yapan ve beni destekleyen herkese teşekkür ederim.

Bu hafta yine geç geldi bölüm.Zona çıkarttım,depresif,sıkıntılı anlarım oldu.Kusura bakmayın.

Mutlu okumalar :) demet6587 ' ye ithaf ediyorum.

Not : Multideki pastayı bir okuyucum yollamıştı,teşekkür ederim.

------------------------------

(Zeynep'in Dilinden)

Dakikalardır Kerem'e bakıyorum.Az önce,ailemin önünde evlenme teklifi mi aldım ben? Gerçi adam teklif yapmaya çalışırken bile emir veriyor ama olsun.Aayyyy ortama baakk yaaa!

"Zeynep,cevap vermeyecek misin?"

"Soru sormadın ki" -gülüyor

"Zeyneeeep :D" -omuz silktim

"Tekrar sor" -annemler gülüyor

"Benimle evlenir misin?"

Babamla göz göze geldik.Hiç böylesini hayal etmemiştim.Babam hafifçe gülümsüyor.Hoşuna gitmiştir umarım Kerem'in bu jesti.Ben bayılmak üzereyim.

Cevabım geciktikçe Kerem'in bakışları tedirginleşti.Gözleri bile doldu.O kadar heyecanlı ve mutluyum ki,biraz eğlenmek istedim.

"Yüzük yok mu?"

"Haaa.Yüzük.Var,var,unutmuşum" -kıkırdadım

Cebinden küçük,siyah kadife kutuyu çıkarttı *yüzükmultimedya* Dizlerim titriyor,yığılıp kalacağım.Şimdiye kadar gördüğüm tek taş yüzüklerden çok farklı.Kocaman pırlanta taş bana bakıyor.

"Zeynep,öldüreceksin beni artık,cevap ver"

C "Yenge biz de kalpten gideceğiz"

"Can sen karışma iki dakika.Hadi Zeynep" -gülümsemekten yanaklarım acıyor

"Evet.Seninle evlenirim"

Gülümseyişi yüzüne yayıldı,kollarını belime dolayıp havaya kaldırdı beni.Kahkaha atarak kollarımı boynuna doladım.Herkes alkışlamaya başladı,Kerem boynumdan öpüyor sürekli.Beni yere indirince ellerimle yüzümü kavradı,dudaklarıma kapandı.Uuzuun uzun öpüşmeye başladık,ilk ayrılan ben oldum.

Kerem evleneceğimiz için böyle seviniyor,rüyadan uyanacağım diye ödüm kopuyor.Ellerim zangır zangır titriyor diye Kerem sımsıkı tuttu,yüzüğü parmağıma taktı.

Ölüyorum galiba.

Bembeyaz güllere süslenmiş masaya oturduk,nikah memuru geldi.Yağmur hemen elime çiçeği tutuşturdu.Can ve Yağmur da şahitlerimiz...İnanamıyorum ya Kerem her detayı düşünmüş.

"Kerem,sen nikah hazırlıklarını nasıl hallettin?"

"Anlatırım sonra,boşver güzelim"

"Babamların karşısında evleniyorum,öyle mi?"