Adını Sen Koy

74.Bölüm : "İlgi"

-------------------------------

İkizler 6-7 aylık ....

(Kerem'in Dilinden)

Gece Yarısı.

Vücudumda hissettiğim ağırlıkla gözlerimi açtım.Yüz üstü uzanırken Zeynep bütün ağırlığını sırtıma vermiş,resmen üstüme çıkmış.

Bugün çok yorgundum,ikizlerle ilgilenmeden uyuyakalmışım hatta.Normalde Zeynep'e sokulmayı seviyorum ama şuan ağırlık rahatsız etti.

"Zeyneeep kendi tarafına yatsana"

"Hı?"

"Üstüme çıkmışsın"

"Ayyy beyimiz rahatsız mı olmuş? Afedersin ya.Sarılmaya çalışıyordum,hata etmişim"

"Gecenin körü,yorgunum,bir an rahatsız etti,evet.Yapışık yaşamamıza gerek yok herhalde"

Doğrulup komidindeki lambayı yaktı.Sırtüstü döndüm ben de,uyumayı planlıyorum.

"Hayırdır Kerem? Ne oluyoruz? Ben senin eski halini de biliyorum.Mümkün olsa beni vücuduna sabitlerdin..Ne değişti?"

"Zeynep saçmalama ya.Yorgunum,uyuyorum.Basit bir istek? Niye büyütüyorsun?"

"Git salonda yat o zaman.Bana sarılmak istemiyorsan,sana dokunmamı istemiyorsan başka yerde yatacaksın demek ki!"

Kolundan çektim,yatağa düşmesini sağladım,göğsüme yaslanması için yaklaştım.Kendini geri çekti,oturdu yine,sırtını başlığa yasladı.Ben de aynını yaptım.

"Bazı geceler sen de beni itiyorsun,mevzu yaratma şimdi Zeynep"

"İki tane çocukla uğraştım sabahtan beri.İkisi de birbirinden yaramaz.Onlarla zaman geçirmek mükemmel ama çok yorucu.Eve gelişini dört gözle bekliyorum.Gelir gelmez uyuyorsun.Belki özlüyorum..sarılıyorum,sırnaşıyorum,laf yapıyorsun..İkizlerle ilgilenmeni geçtim bak.Özlemekten bahsediyorum"

"Bebeğim ben de eskisi gibi patron koltuğunda oturmuyorum,hatırlatırım.Eşek gibi çalışıyorum.En az senin kadar koşturuyorum"

"Ben bugün yemek yemeğe vakit bulamadım Kerem"

"Ne yapayım Zeynep? İşten mi çıkayım? Evde mi oturayım? Sana bin kere diyorum,annemi,Ecrin'i,Nurgül'ü birini çağır diye"

"İstemiyorum.İnsanların planları var,işleri var...Ben sadece eve geldiğinde yükümü biraz hafiflet istiyorum.Uyumasan,çalışma odasına kapanıyorsun.Kızları öpüyorsun,seviyorsun,benden kahve istiyorsun ve gecemiz bitiyor.Ne güzel değil mi?!"

"Şirketi bataktan kurtarıyoruz,kolay mı sanıyorsun?"

"Babanın seni salladığı yok,emeklerinin karşılığını da vermeyecek.Aynı maaşı almaya devam edeceksin.Kim için çabalıyorsun ki bu kadar? Şirket eski haline geldiğinde baban seni patron mu yapacak? Hiç sanmıyorum"

"Sizin için çabalıyorum.Hiçbir zaman maddi sıkıntımız olmadı,yine olmayacak ve gelecek için olmamasını istiyorum.Bu yüzden çabalıyorum"

"Senin yüzünü görmeyeceksek,sinirli bir adam olup çıkacaksan başıma,istemiyorum maddiyat.Gider Gölyazı'da yaşarım ama huzurlu yaşarım"

"Neden bahsediyorsun sen ya? Sadece ikizlerin bez masrafı bile dünya kadar"

"Gittikçe babana benziyorsun...Şirket diye diye beynini yedin"

"Zeynep ağır konuşuyorsun,gece gece canımı sıkma benim.Sinirleniyorum.Şirket zerre umrumda değil tamam mı? Ben para kazanmanın,birikim yapmanın derdindeyim.Babam tekmeyi basar beni yolladığı an gider başka bir yerde para kazanırım"