Yalnız Bir Hayat

#Evden Ayrılış

#İyi Okuma!ar

Normal bir kış günüydü. Sabahın köründe okula gitmek için hazırlanmıştım. Okula

gitmek için evden çıktım ve karanlık,sessiz,korkutucu köpek uğultuları arasında okula

gelmiştim. Derse tam zamanında yetişmiştim. İlk ders Lanet olası Matematikti. Dersi

severdim ama Matematik hocasını hiç sevmezdim. Bu yüzden matematiği de sevmez

oldum. Neyseki zaman çabucak geçti ve tenefüs zili çaldı.

Tenefüs te bahçede banka otururken "Müdür; Çabuk buraya gel" dedi. Ben de telaş

içinde yanına gittim. Telefonda birisiyle konuşuyordu ve bana eliyle oturmamı işaret

etti. Ben de yine ne vukaat işledim diye düşünmeye başladım. Neyse müdür telefonla

konuşmayı bitirdi ve yarı kızgın, yarı neşeli bakışla "sana birşey soracam" dedi. Bu sıra

ben evet hocam sizi dinliyorum dedim. Senin için daha iyi bir hayat olacağını düşünerek
Yetimhane ile konuştuk ve senin gidip gitmeden için görüşünü almamızı istediler. "Eğer

gidersen bu kötü hayatından kurtulacaksın ve geleceğin daha iyi olacak" dedi. Senin

kararın ne olacak. Düşünmen için vakit var. Bir haftaya kalmaz seninle konuşmak için

yanına gelecekler. 'O zamana kadar düşün' dedi. Bunun üstüne ben izin alarak eve

gittim. O sırada kapıda kardeşim ile karşılaştım. Müdürün benimle konuştuğu konuyu

kardeşime anlattım. Bu arada dayımın yanında kalıyorduk. Küçük yaşta anne ve babasız
kalmıştık. Dayım da bize sahiplenmişti. Müdür dayımı aramış ve olan biteni anlatmış.

Dayım yanımıza geldi ve biraz konuştuk. Sizin geleceğiniz ve okumanız için daha iyi

olacak dedi. Ben dayıma ne kadar alışsam da başka çarem yoktu. Birkaç gün geçti ve

beni ve kardeşimi almak için bir araba geldi. Bu sırada akşamdan eşyalarımızı

hazırlamıştık. Belki bir daha görememe endişesi ile korkarak dayım ve yengem ile

vedalaşmıştık. Her neyse arabaya bindik ve yola koyulduk. Arabayla yolda giderken

meraklı birisi olarak arabayı kullanan abiye gittiğimiz yer nasıl bir yer diye sordum. Abi
"korkmanıza gerek yok gittiğiniz yer çok güzel gittiğinizde görürsünüz" dedi. Bunu

demesiyle biraz da olsa kötü düşüncelerimden kurtuldum. Bu sırada zaman çabucak

geçtmişti. Abi "hadi bakalım geldik hadi gelin" dedi. Bu sırada ben tedirgin bir şekilde

arabadan indim. Kardeşim de arkadan indi. Abi "hadi alın bakalım çantalarınızı" dedi.

Bu sırada abi numarasını verdi bana. "Bir sıkıntınız olursa bu numaradan ulaşırsınız"

dedi. Bizi görevlilere teslim etti ve "kendinize iyi bakın" dedi, arabasına bindi ve gözden
kayboldu.