สองวันแล้ว ที่ขบวนเดินทางเล็กๆเคลื่อนออกจากปราสาท
เป้าหมายของพวกเธอคือพระราชวัง แต่ก่อนอื่น ต้องผ่านป่าและ
หมู่บ้านอีกซักสองสามแห่ง
อย่างน้อยต้องใช้เวลาอีกประมาณสองถึง
สามวัน ทั้งอัลลุค แอลก้าและเหล่าทหาร
ควบม้านำอยู่ด้านหน้า โดยมีอแมนด้านั่งกอดเข่าอยู่ที่เกวียนกับ สาวใช้อีกสองคน การเดินทางยาวนาน
ติดต่อกันสองวันทำให้ เธอเบื่อและเหนื่อยเกินกว่าจะรู้สึกยินดีกับ
บรรยากาศของธรรมชาติรอบๆตัว
รถม้าหยุดจอดตรงชายป่า
อแมนด้าลงจากรถม้ามายืดเส้นยืดสาย
แอลก้าเดินมาใกล้ ในมือถือน้ำยื่นให้
"เหนื่อยหน่อยนะ ขอรับ"
อแมนด้ายิ้มรับ ก่อนจะรับน้ำมาดื่ม
สาวใช้คนหนึ่งเดินมาบอกเธอว่ามีน้ำตกอยู่ ใกล้ๆ เธอยิ้มรับทันที ไม่ได้อาบน้ำมาสองวัน
ตอนนี้เหนียวตัวจะแย่
ซู่ๆๆ
เสียงตกกระทบของน้ำตกพร้อมละอองน้ำทำ ให้เกิดหมอกปกคลุม อแมนด้าและสาวใช้
แยกกันไป เธอเดินมาถึงทางลาดที่มีหิน
ก้อนใหญ่จึงถอดชุดแล้วก้าวเท้าลงน้ำไป
หลังจากแหวกว่ายและดำน้ำไปมา ซักพัก เสียงดังซวบๆของหญ้าก็ดังขึ้น
อแมนด้าหันขวับไปมองอย่างตกใจ แต่ไอน้ำหนาตัวทำให้มองไม่เห็น
เมื่อลองฟังก็ไม่ได้ยินเสียงอะไร
เธอจึงปลอบใจตัวเองว่าอาจเป็นเสียง
ย่ำเท้าของสัตว์ป่าที่ลงมากินน้ำก็ได้
แต่แล้วเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้น อแมนด้ารีบผุดขึ้นจากน้ำและคว้าชุดมา
ใส่ลวกๆ ก่อนจะวิ่งตามเสียงกรีดร้องไป เธอพบรองเท้าของสาวใช้วางอยู่บนหินข้างๆน้ำแล้วเห็นรอยลากของน้ำขึ้นจากฝั่ง
อแมนด้าจึงชะลอฝีเท้าแล้วเดินตามรอยไป
ไม่นานเธอก็ทันเห็นแผ่นหลังของคนใน
ชุดคลุมและสาว ใช้ที่โดนอุ้มพาดบ่าอยู่ไวๆ
อแมนด้าคว้ามีดสั้นที่ได้มาก่อนออกเดินทาง ออกมา แล้วค่อยๆย่องเข้าไปหา
เมื่อเข้าไปใกล้จึงเงื้อมีดขึ้นแต่เธอลงมือไม่ได้
เพราะเห็นว่าร่างของสาวใช้ที่ถูกอุ้มพาดบ่า ช่วยบังหลังของคนๆนั้นไว้พอดี
