หลังจากเดินทางมาหลายวัน เช้าวันหนึ่งกำแพงมหึมาก็ปราฏอยู่ไม่ไกล ริ้วธงรูปอินทรีสวมมงกุฎสีทอง
กำลังทะยานบิน บนผืนผ้าสีแดงโบกสะบัด
ประตูเมืองเปิดอ้าออก รถเทียมม้ากระตุกเมื่อม้าวิ่งเหยาะๆเข้าไป
อแมนด้ายื่นหน้าออกมา เสียงรอบด้าน
ดังเซ็งแซ่ กลิ่นอาหารคลุ้งในอากาศเจือ
กลิ่นมูลสัตว์จางๆ ชาวบ้านกำลังช่วยกัน
ยกฟางสำหรับเป็นอาหารสัตว์ในฤดูหนาว
พวกเขาโบกมือให้ขบวนรถม้า อแมนด้าโบกมือกลับ
รถม้าเคลื่อนผ่านบ้านหลังแล้วหลังเล่า จนหยุดที่กำแพงอีกชั้น ทหารสมชุดเกราะยืนยามล้อมรั้วขนาดมหึมาไว้ ทหารที่ทำหน้าที่เป็นทวารบาลเดินเข้ามา อัลลุคก้มลงไปพูดด้วย พวกเขาคุยกันสักพัก
ทหารในชุดเกราะจึงขยับเปิดทางให้ มือในเกราะเหล็กตบลงที่ม้าเทียมเบาๆ แล้ว รถม้าก็เคลื่อนตัวลอดผ่านซุ้มกำแพง
สวนดอกไม้บานสะพรั่ง ละลานตา กลิ่นหอมตลบอบอวล อแมยด้าสูดลมหายใจอย่างยินดี
ลานโล่งด้านข้างมีผู้หญิงและเด็กหลายคน กำลังเล่นกับสุนัข เสียงหัวเราะลอยมา
ตามสายลมน้ำพุขนาดใหญ่ตั้งกินพื้นท
ี่ด้านหน้า รูปปั้นเทพธิดาเหนือน้ำพ
ุถูกแกะสลักอย่างสวยงาม ลายเส้นอ่อนช้อย
เสียจนมองดูแล้วราวกับมีชีวิต
ตัวพระราชวังด้านหน้าใหญ่โตเสียจนเมื่อมองจากไกลๆเห็นคนที่อยู่ด้านหน้าเป็นเพียง จุดเล็กๆ
รถม้าจอดด้านหลังของพระราชวัง
ปราสาทหรูอีกหลังตั้งตระหง่านอยู่ ทหารในชุดหนังกลับอย่างดีก้าวมาเปิดประตสาวรับใช้พาอแมนด้าไปยังห้องของเธอ
ภายในตกแต่งด้วยเครื่องทอง โถงทางเดินยาวประดับไปด้วยรูปปั้นหินอ่อน
เรียงเป็นแถว ภาพเขียนสีติดทั่วผนัง พรมสีแดงเข้มหนานุ่มจนรองเท้าจมลงไปเป็นนิ้ว สาวใช้พาอแมนด้าเดินดูรอบๆห้องโถง
ห้องรับรอง ห้องสมุด ห้องน้ำ ห้องครัว ห้องซักรีด สวนด้านหลัง อแมนด้ายิ้มเย็น
ตอนนี้เธอเดินจนขาลาก เมื่อเห็นสาวใช้กำลังจะก้าวเดินต่อ
ทำให้อแมนด้าต้องกระแอมออกมา สาวใช้สะดุ้ง
"คะ?คุณผู้หญิง"
อแมนด้าเอียงคอ "ข้าเหนื่อยแล้ว..."
"อ่า...เอ่อ...ขอประทานโทษเจ้าค่ะคุณผู้หญิง
ปราสาทรับรองหลังนี้ไม่ค่อยมีอะคันตุกะนัก ข้าเลย...ข้าเลยตื่นเต้นไปหน่อย"
สาวใช้หน้าแดง ก่อนจะรีบนำเธอขึ้นห้องพัก
สาวใช้เดินนำเธอไปหยุดอยู่ที่ประตูบ้านหนึ่ง ก่อนจะผลักเข้าไป ด้านในเป็นห้องกว้างไว้นั่งรับแขก หน้าต่างบานกว้างติดไว้ด้านหนึ่ง ม่านหนาหนักสีครีมถูกมัดไว้ด้านข้าง เครื่องเรือนขัดมันวาววับจนเห็นเงาสะท้อน
อแมนด้าผลักประตูเข้าไปในห้องนอน
เตียงกว้างหนานุ่มทำให้อแมนด้าอดไม่ได้
หล้อนล้มตัวลงนอนอย่างอ่อนล้า
"คุณผู้หญิง"สาวใช้เอ่ยเรียก เมื่อเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้านิ่งไป
"อืม...." เสียงครางในลำคอตอบกลับมา
สาวใช้ยิ้ม
"ท่านควรอาบน้ำก่อนนะเจ้าคะ ตอนบ่ายท่านต้องไปเข้าเฝ้าราชินี"
อแมนด้าพลิกตัวหันมามองสาวใช้
"คนอื่นหล่ะ?"
"ท่านอัลลุคจะมารับท่านตอนเที่ยงเจ้าค่ะ"
"ตอนนี้กี่โมงแล้ว?"
สาวใช้คว้านาฬิกาพกมาเปิดดู
"จะเที่ยงแล้วเจ้าค่ะ"
"อ๋าาาาา งั้นรีบๆเลย"
........................................................................
"จำเป็นต้องเป็นวันนี้ด้วยหรือไงนะ"อแมนด้า
บ่นพึมพัม ชุดตัวยาวที่ใส่รัดก็แน่น
จนหายใจไม่ออก อัลลุคมองนางก่อนจะเอื้อม
ไปพยุงเมื่อหล่อนทำท่าจะล้มคะมำไป
ด้านหน้า
"ราชินีเกลียดการรอคอย" คำว่า ราชินี ทำให้ร่างของอแมนด้าเกร็ง เรื่องเล่าของ
ราชินีที่ได้ฟังมาทำให้หล่อนขนลุก
"อย่ากังวลไปขอรับ"อัลลุคตบแขนอแมนด้า เบาๆ "คนของราชินีต้องไม่อ่อนแอ"
อัลลุคพูดเตือนเธอถึงจุดประสงค์ที่แท้จริง ของการมาในครั้งนี้
ทั้งสองเดินมาหยุดที่โถงทางเดินโล่งกว้างของ
พระราชวัง ประตูทองบานใหญ่
อยู่ตรงหน้าทหารสองนายเฝ้าประตูอยู่
เสียงที่เล็ดลอดออกมาบ่งบอกว่ามีคนอยู่
ู่ด้านใน อแมนด้าสูดหายใจเข้า
ก่อนจะพยักหน้า ทวารบาลขยับเปิดประตู
