หลังจากเดินทางมาหลายวัน เช้าวันหนึ่งกำแพงมหึมาก็ปราฏอยู่ไม่ไกล ริ้วธงรูปอินทรีสวมมงกุฎสีทอง
กำลังทะยานบิน บนผืนผ้าสีแดงโบกสะบัดประตูเมืองเปิดอ้าออก รถเทียมม้ากระตุกเมื่อม้าวิ่งเหยาะๆเข้าไป
อแมนด้ายื่นหน้าออกมา เสียงรอบด้าน
ดังเซ็งแซ่ กลิ่นอาหารคลุ้งในอากาศเจือ
กลิ่นมูลสัตว์จางๆ ชาวบ้านกำลังช่วยกัน
ยกฟางสำหรับเป็นอาหารสัตว์ในฤดูหนาว
พวกเขาโบกมือให้ขบวนรถม้า อแมนด้าโบกมือกลับรถม้าเคลื่อนผ่านบ้านหลังแล้วหลังเล่า จนหยุดที่กำแพงอีกชั้น ทหารสมชุดเกราะยืนยามล้อมรั้วขนาดมหึมาไว้ ทหารที่ทำหน้าที่เป็นทวารบาลเดินเข้ามา อัลลุคก้มลงไปพูดด้วย พวกเขาคุยกันสักพัก
ทหารในชุดเกราะจึงขยับเปิดทางให้ มือในเกราะเหล็กตบลงที่ม้าเทียมเบาๆ แล้ว รถม้าก็เคลื่อนตัวลอดผ่านซุ้มกำแพงสวนดอกไม้บานสะพรั่ง ละลานตา กลิ่นหอมตลบอบอวล อแมยด้าสูดลมหายใจอย่างยินดี
ลานโล่งด้านข้างมีผู้หญิงและเด็กหลายคน กำลังเล่นกับสุนัข เสียงหัวเราะลอยมา
ตามสายลมน้ำพุขนาดใหญ่ตั้งกินพื้นท
ี่ด้านหน้า รูปปั้นเทพธิดาเหนือน้ำพ
ุถูกแกะสลักอย่างสวยงาม ลายเส้นอ่อนช้อย
เสียจนมองดูแล้วราวกับมีชีวิตตัวพระราชวังด้านหน้าใหญ่โตเสียจนเมื่อมองจากไกลๆเห็นคนที่อยู่ด้านหน้าเป็นเพียง จุดเล็กๆ
รถม้าจอดด้านหลังของพระราชวัง
ปราสาทหรูอีกหลังตั้งตระหง่านอยู่ ทหารในชุดหนังกลับอย่างดีก้าวมาเปิดประตสาวรับใช้พาอแมนด้าไปยังห้องของเธอภายในตกแต่งด้วยเครื่องทอง โถงทางเดินยาวประดับไปด้วยรูปปั้นหินอ่อน
เรียงเป็นแถว ภาพเขียนสีติดทั่วผนัง พรมสีแดงเข้มหนานุ่มจนรองเท้าจมลงไปเป็นนิ้ว สาวใช้พาอแมนด้าเดินดูรอบๆห้องโถง
ห้องรับรอง ห้องสมุด ห้องน้ำ ห้องครัว ห้องซักรีด สวนด้านหลัง อแมนด้ายิ้มเย็น
ตอนนี้เธอเดินจนขาลาก เมื่อเห็นสาวใช้กำลังจะก้าวเดินต่อ
ทำให้อแมนด้าต้องกระแอมออกมา สาวใช้สะดุ้ง"คะ?คุณผู้หญิง"
อแมนด้าเอียงคอ "ข้าเหนื่อยแล้ว..."
"อ่า...เอ่อ...ขอประทานโทษเจ้าค่ะคุณผู้หญิง
ปราสาทรับรองหลังนี้ไม่ค่อยมีอะคันตุกะนัก ข้าเลย...ข้าเลยตื่นเต้นไปหน่อย"
สาวใช้หน้าแดง ก่อนจะรีบนำเธอขึ้นห้องพักสาวใช้เดินนำเธอไปหยุดอยู่ที่ประตูบ้านหนึ่ง ก่อนจะผลักเข้าไป ด้านในเป็นห้องกว้างไว้นั่งรับแขก หน้าต่างบานกว้างติดไว้ด้านหนึ่ง ม่านหนาหนักสีครีมถูกมัดไว้ด้านข้าง เครื่องเรือนขัดมันวาววับจนเห็นเงาสะท้อน
อแมนด้าผลักประตูเข้าไปในห้องนอน
เตียงกว้างหนานุ่มทำให้อแมนด้าอดไม่ได้
หล้อนล้มตัวลงนอนอย่างอ่อนล้า"คุณผู้หญิง"สาวใช้เอ่ยเรียก เมื่อเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้านิ่งไป
"อืม...." เสียงครางในลำคอตอบกลับมา
สาวใช้ยิ้ม"ท่านควรอาบน้ำก่อนนะเจ้าคะ ตอนบ่ายท่านต้องไปเข้าเฝ้าราชินี"
อแมนด้าพลิกตัวหันมามองสาวใช้
"คนอื่นหล่ะ?""ท่านอัลลุคจะมารับท่านตอนเที่ยงเจ้าค่ะ"
"ตอนนี้กี่โมงแล้ว?"
สาวใช้คว้านาฬิกาพกมาเปิดดู
"จะเที่ยงแล้วเจ้าค่ะ""อ๋าาาาา งั้นรีบๆเลย"
........................................................................
"จำเป็นต้องเป็นวันนี้ด้วยหรือไงนะ"อแมนด้า
บ่นพึมพัม ชุดตัวยาวที่ใส่รัดก็แน่น
จนหายใจไม่ออก อัลลุคมองนางก่อนจะเอื้อม
ไปพยุงเมื่อหล่อนทำท่าจะล้มคะมำไป
ด้านหน้า"ราชินีเกลียดการรอคอย" คำว่า ราชินี ทำให้ร่างของอแมนด้าเกร็ง เรื่องเล่าของ
ราชินีที่ได้ฟังมาทำให้หล่อนขนลุก"อย่ากังวลไปขอรับ"อัลลุคตบแขนอแมนด้า เบาๆ "คนของราชินีต้องไม่อ่อนแอ"
อัลลุคพูดเตือนเธอถึงจุดประสงค์ที่แท้จริง ของการมาในครั้งนี้ทั้งสองเดินมาหยุดที่โถงทางเดินโล่งกว้างของ
พระราชวัง ประตูทองบานใหญ่
อยู่ตรงหน้าทหารสองนายเฝ้าประตูอยู่
เสียงที่เล็ดลอดออกมาบ่งบอกว่ามีคนอยู่
ู่ด้านใน อแมนด้าสูดหายใจเข้า
ก่อนจะพยักหน้า ทวารบาลขยับเปิดประตู