•20.Bölüm•Kayıp/Mutlaka orda ol!

98 5 0
                                    

Selinin ağzından:

Ali ölüyormuydu şimdi? Birdaha o Mavi mavi bakan gözlerini birdaha açamiycakmiydi? O ölürse bende ölürüm! Abime sarilmis ağliyordum. Biryandanda boğuk çikan sesimle konuşuyordum.

S:Abi! Kurtarin onu. Ben ona deli gibi aşığım... O ölürse bende ölürüm.

Selim:Tamam Selin! Ali ölmiycek. Korkma. Oda seni seviyor... Sizin hayalleriniz var. Ve bunlar gerçekleşecek...

Selimin ağzından:

Selin kahrolmuştu. Aliye aşkının bir gün biteceğini zabbediyordum. Ama hayır. Alide Selinde birbirlerine deli gibi aşıklar... Selini alıp Alinin penceresinin önünde durduk. Aliye kalp masajı yapiyorlardı. Yoksa ölecekmiydi? Ama Ali gerçekten güçlüydü. Alinin makinası hala ötüyordu. Selin cama vurup duruyordu.

S:Ali ölme Ali ne olur Mavi ölme...

Seline sarildim.

Alinin ağzından:

Ruya görüyordum.(yani su an ölurken göruyor.) Selin beni çağırıyordu. "Ali gitme Ali beni bırakma Mavim" diyirdu. Uçurumun kenarindaydim. Bir adim atacaktimki. Selin daha çok bağırıyordu. Onu üzemezdim. O bebim herşeyimdi. Koşarak seline sarıldım.

Selinin ağzından:

Ses durdu. Ali ölmiycek. Mavim beni duydu... Hemen Abime sarildim.

S:Abi Ali ölmiycek.

Selim:Ölmiycek kardeşim ölmiycek...
Doktor odadan çikti.

D:Ali bey uyandi gorebilirsiniz.

Başımı salladım. Tek tek girecektik. Önce ben girdim. Gözleri açıktı. Mavi mavi bakiyordu.

A:Sen kimsin?

S:A-ali beni hatirlamiyormusun?

A:Hayir!

S:Ben Selin... Sevgilinim ben senin. Hani istanbuldan Antalyaya kaçtık ya. Savaş Nazlı sen ben. Savaşlada Nazli sevgili ya.

A:Hatirlamiyorum ya! Savaş benim en yakin arkadaşim onu biliyorum. Nazliyi ve seni hatirlmiyorum.

O sirada doktor geldi.

D:Selin hanim bi gelirmisiniz?

S:Geldim.

Disari ciktik.

D:Selin hanim. Ali bey hafiza kaybi yaşıyor. Zamana bırakmaniz gerekiyor. Fakat evini okulunu falan hatirliyor. Siz mumkun oldukca serbest birakin.

S:Tamam doktor bey. Sağolun.

Ali hastaneden cikti. Eve geldik. Herkes bizde toplandi.

A:Selin hanım. Siz nerede oturuyorsunuz?

S:Seninle ayni evde ituruyoruz Ali.

Sesim çaresiz çıkıyordu. Yapack hicbirseyim yoktu.

A:O-oha! Biz sevgilimiyiz?

Sa:Ali!Selin perişan durumda. Siz sevgilisiniz! Nazli benim sevgilim! Selim Selinin abisi! Tuğçede Selimin sevgilisi! Hatirla ya!

Savaş sinirlenmişti.

A:Tamam be! O zaman artik hersey eskisi gibi olsun! Ben hic kaza yapmamisin gibi!

Selim: Tamam! Selin bi benimle gelirmisin?

S:Geliyorum abi.

Benim odama gittik.

Selim:Selin! Ali hatirlamiyor! Ne yapacağız?

Abimin o sozu uzerinr ağlamaya başladim. Ve abime sarildim.

S:Abi hatirlamiyor! Beni ya beni.... Onca hayal kurduğu , sevdiği kadını, hatirlamiyor.

Selim:Canim kardeşim benim. Ben seni ve Aliyi yeni yeni taniyorum. Ama sizin aşkınız muhteşem bir aşk.

S:Abi hani Ali dedi ya kaza geçirmemişim gibi davranalim diye , olmaz abi olmaz! Gerekirse uzak duracağim. Ben nazliyla kalirim. Ali savaşla kalir. Ben yapamam herşeye öyle kaza geçirnemiş gubi davranamam. Olmaz! Eskisi gibi davranamam ki hem! Onu öperken. Beraber uyurken sarilamam ona! Hatirlamasi lazim. Ondan uzak durmam lazim.

Selim:Sen nasil istersen bebeğim!

Yüzümü gözümü silip aşağı indik.

A:Selin! Aşkım gel yanima otur!;

S:Ali ben... seninle ayni evde kalmiycam. Ben Nazliyla kalicam. Sen savaşla. Hadi Nazlı gidelim.

A:Selin! Neden böyle davraniyorsun?

S:Ya Ali ! Anlamiyormusun? Kafanmi basmiyor? Sen beni hatirlamiyorsun bile. Ben eskisi gibi seni öpemem! Beraber sarilip uyuyamayiz. OLMAZ! Bitti herşey seni kullanamam!

Koşarak Nazlilara gittim. Nazli arkamdan geldi. Hiçbirşey soylemeden koltukta uzandim. Ve uyudum.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Sabah Nazli uyandirdi. Okul vardi. Hemen evimize gidip odaya girdim.

Ustumu degistiriyordumki Ali geldi.

S:Ali çıkarmisin?

A:Utanmiyorsun?

S:Ne??

A:Yani demekki seni daha once yari çıplak görmüşüm! :)

S:Ali!Gidermisin? Üstümü değiştirip okula gidicem. Hıı bu arada normalde beraber oturuyorduk ama ben Tuğçeyle oturucam.

Üstümü giyindim. Ali hala burdaydi. Onu görmezden gelip Nazlilara gittim. Savaş Tuğçe ve Abim dışarda oturuyorlardi.

S:Nazlı! Hadi gel geç klicaz.

N:Kahvaltı?

S:Okulda yeriz bişeyler.

Nazli başını salladı. Ve disari ciktik. Alide ordaydi.

S:Hadi arkadaşlar gidelim. Savaş buraya gelirken ben sana arabamı vermiştim. Onu ben kullanicam. Hadi binin.

T:Sığmayiz. Selimin arabasiyla gidelim biz. Siz sevgililer (Alsel) beraber gidin.

S:Biz. Sevgili. Falan. Değiliz!

Bu sefer bağırmıştım.

S:Benim arabama binen binsin binmeyen binmesin!

Ali yanima oturdu. Nazli ve diğerleri Abimin arabasindaydi.

A:Ya Selin! Yapma böyle.

Hiç cevap vermedim ve okul sürdüm.

Okula gelince herzamanki yerime oturdum. Ali de yanima oturdu.

A:Selin yeter artik! Okul çıkışı evde ol mutlaka...

♥Aşk İçin♥|| AlSel ||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin