SEN BENİMSİN

Can

Lanet olsun !
Savaş'ın arabasında çantamı unuttum içeriye girmemle çıkmam bir oldu apartmandan çıkıp ana caddeye doğru ilerlerken en son duyduğum şey fren sesi olmuştu .

Kendime gelebilmiştim ama hala gözlerimi açamayacak kadar yorgundum bir sesler işitiyordum tanıdıkdı bu ses ama kim olduğunu bir türlü tahmin edemiyordum . Gözlerimi aralamaya çalıştım , çalıştım ve en sonunda güçlüklede olsa başardım . Burası çok güzel bir odaydı her yerden zenginlik akıyordu neden burada olduğumu idrak etmeye çalıştım ama en son hatırladığım siyah bir arabaydı .
Tabii ya bana araba çarpmıştı peki ama neden hastane değilde burası hızla olduğum yerden kalmaya çalıştım ama bu başımı öylesine döndürmüştü ki bir daha yatağa geri düştüm . Bağırmaya çalıştım ama sesim çok az çıkıyordu en sonunda hatırı sayılır bir çığlık attım ve odaya bir Adam girdi

-iyi misiniz hanım efendi?

- hayır değilim ne işim var benim burda

-üzgünüm bunu size ben açıklayamam ama kimin açıklayabileceğini biliyorum

-kim

-siz durun lütfen ben çağırıp geliyorum

Aradan ne kadar süre geçti bilmiyorum ama kimseden ses seda çıkmıyordu en sonunda kapıdan konuşma sesleri geldi ve kapı açıldı

Ama bu bu olamaz
Karşımdaki kişi allahım ne olur rüya olsun bu yaşadıklarım . Oydu işte senelerimi , aylarımı en önemliside kalbimi çalan adam sinir bir anda bütün vücüdumu ele geçirdi . Bir gün elbette karşılaşacaktık ama bu şekilde olmamalıydı . Beni bırakıp gitmişti . Annemin ölümünden , babamın hapse girmesinden sonra en çok Canımı yakan şey onun beni bırakıp gitmesi olmuştu yani CAN'ın .

-Melek

-s senin ne işin var burda

-yolda bir anda karşıma çıktın iyi misin?

- sen ne yüzsüzsün ha? Yıllar sonra karşıma çıktın ve neredeyse beni eziyordun şimdide karşıma geçmiş iyi misin ? Diyorsun asıl sen iyi misin bu ne dengesizlik?

-bak bende karşılaşmamızın bu şekilde olmasını istemezdim ama bak kadere

-ne kaderi? Gidiyorum ben

-hayır gidemezsin iyi değilsin iyileşene kadar bekle

-sen saatin farkında mısın telefonum nerede ?

Ceketimi uzattı saat sabah12.00 ' dı ne yani bir gün mü geçmişti hemen aramalara baktım oha savaş bile aramış beni tam arama tuşuna basmıştım ki telefonum elimden alındı

-dinlenmen lazım uyu .dedi

-ver şu telefonumu

Uzun bir tartışma sonucunda telefonumu alabilmiştim hemen Buse' yi aradım başımdan geçenleri anlattım verdiği tepkiler gerçekten tuhaftı adresi sonrdu ama ben nerede olduğumuzu bilmiyordum camdan dışarı bakıp gördüklerimi anlatıp telefonu kapattım

- kimle konuştun

-sanane

-sana bir soru sordum

-farkındayım

-o Zaman

-Of sana ne ben seni be ilgilendiririm ha? 2yıl önce Nasıl çekip gittiysen yine git öyle umursama beni

- Melek ...

-sakın ! Sakın bir daha o iğrenç ağızına alma benim adımı birazdan buraya beni almaya gelecekler ve bende gidicem anladın mı?

-seni zorlayamam

-aynen öyle

-ama bu karşına bir daha çıkmayacağım anlamına gelmez seni bırakmam artık çünkü buraya sadece senin için döndüm

Tam o sırada kapı açıldı be içeriye Buse ile Savaş girdi. Savaş ilk önce canı süzdü sonra hızla yanıma geldi . Gözlerinde korku vardı benim için korkmuştu . Buse ise hemen sarıldı o herşeyi biliyordu benim gibi Canı o oda iyi tanıyordu çünkü biz çocukluk arkadaşlarıydık ama Can' la sonradan aramızda aşk esintileri oluştu ve benim acılı günlerim başladı . Savaş gözlerini gözlerime sabitledi ve

- iyi misin?
Dedi ben sadece fısıldar gibi" iyiyim" dedim .

-Hastaneye gidelim mi? Yada neye soruyorsam kalk gidiyoruz . O sorada Can lafa karıştı

-gerek yok biz herşeyle ilgilendik Melek hanım gayet iyi doktorlar en ince ayrıntıdına kadar baktılar

-peki neden ailesine haber vermediniz be en önemlisi hastane yerine buraya getirdiniz. İyi soru sormuştu savaş . bende merak ediyordum ilk başta ama Can bu işte zorlu bir bulmaca gibi

-çünkü öyle gerekti .dedi sadece Can hanım demesi beni ve Buseyi ne kadar şaşırtsana ses etmemiştik tek isteğimiz bir an önce burdan gitmekti

Savaş'ın içi rahat olsun diye yine hastahane gitmiştik çok ucuz atlattığımı ve çok şükür ki hiçbir şeyim olmadığını söylemişlerdi savaş Buseyi eve bıraktı ve benim evime doğru ilerlerken ağzından çıkan cümlenin her kelimesi içime işlemişti

-Beni çok korkuttun Melek

Savaş benim için endişelenmiş , korkmuş ve meraklanmıştı ve bu çok hoşuma gitmişti

Bölüm sonu farkındayım olaylar hızlı ilerliyor ama öyle olmalı medyada Can ( vini) var ☺️👍☺️☺️☺️