Yine aynı şeyler dayanamıyordum artık bu acıya,uygun donör bir türlü bulunamıyordu ve ben artık günden güne eriyordum.Daha 18 yaşındayım ela gözlerim sarı saçlarım var normal bir fiziğe sahibim ama böyle giderse zayıflayacağıma dair endişelerim var. Annem ve babamın böbrekleri bana uymadığı için uygun donör bekliyorum.Biliyorum pek şansım yok ama içimde hala bir umut var...
Neyse biraz hava almaya ihtiyacım vardı hemen üzerime montumu geçirip dışarı çıktım.Neyse ki evimiz sahile çok yakındı biraz deniz kokusuna ihtiyacım var masmavi deniz bana huzuru çağrıştırıyordu.Gittim ve oturdum boş bir banka kendimi biraz halsiz hissediyordum birden başım dönmeye başladı sonrası karanlık...
Hafif hafif gözlerimi açmaya çalıştığımda bana tıpkı bir denizi hatırlatan masmavi gözlerle karşılaştım ama malesef ki kim olduğunu öğrenecek mecalim yoktu tekrar gözlerimi açtığımda başımda annem ve bir hemşire dikiliyordu.
Hemen onlaraa yanımda deniz mavisi gözleri olan birinin olup olmadığını sordum ve olumsuz cevap aldım herhalde bilinçaltımın bir oyunuydu bana.Nihayet evimize gelmiştik derin bir uykuya ihtiyacım vardı.Sabahın ilk ışıklarıyla uyandım erkenden bugün kahvaltıyı ben hazırlamak istiyordum o yüzden yardımcımız Ayşe teyzenin bugün geç gelmesini söyledim
