Kai: Peki...
Haeyon: Saat 10'dan sonra... Artık gelmeyeceğini bildiğim için gittim.
Kai: Haeyon, ben...
Haeyon: bu kadar mı Kai?
O akşamdan sonra dışarıda o soğukta, durduğum için ne kadar hastalandım haberin var mı?
Buna rağmen, saat 5:30da çıktım evin önüne. Sırf seni görebileyim diye! Sen çıkmadın diye, seni göremedim diye saat 9'a kadar bekledim. Okula gittiğimde gecikmiştim. Ama umrumda değildi ya, seni düşündüm. Okul çıkış saatinde koşarak eve geldim. Çantamı bırakmadan sizin eve dadandım. Annenin cevabı şu oldu "Jongin dün gece hastalandı, okula gelemedi"...Yoktu yapıcak bişeyim.
Aradan 1 hafta geçmesine rağmen her sabah kapıda seni bekeldim. Gitmedin kendi okuluna. Hiç çıkmadın ki o kapıdan. Ertesi gün, aklımdan görüntüsü kazınmayan o siyah, siyah camlı araba. Bindin ve gittin. Ağladım biliyor musun Kai? Çok... Çünkü biliyordum ki, artık seninle görüşemeyeceğiz.Kai: Gitmiştim. Çünkü eğitimim vardı. Bu günlere o zamanlardan yetiştirilerek geldim.
Seni görmemiştim.
Haeyon: 4 sene geçti. Unutmamıştım seni, derken o gün aklımda sen hiç yokken. Hiç ummadığım anda geldin. Nutkum tutuldu. Kalbim sıcak suların içinde erircesine sızladı. Bana öyle bir baktın ki, 'Merhaba! Hoşçakal!' Der gibi. O günü hiç unutmam. Unutamam. Şubatın 18'i.
O günden sonra hiç karşılaşmadık. Evinizi sattınız, numaralarınızı değiştirdiniz. Bizde kiraladığımız evi satın almıştık işte. Artık kurtulamazdım ordan.Kai: Bilip bilmeden konuşuyorsun Bayan Sun Hae Jin
Öncelikle bölüm çok geciktiği için özür diliyorum :(
Sınav haftamdı bu yüzden.
Bi daha olmayacak gibi sözler veremem çünkü tekrar olabilir...
Neyse sabah sabah size bölüm yayınladım okuyun :)

ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Döküntü (EXO-KAİ)
FanfictionHerşey ilk Okulda ondan hoşlanmamla başladı. Eğer o okula gitmeseydim, herşey farklı olabilirdi. Ama artık çok geç, bende bir aşığım!