Bir Yalan Uydur... [ ASKIYA ALINDI]

Kırılan Camlar

Kaçıyorum...

Ailemin dağılmış ve batmış bir durumda olmaktan.

Ama asıl kaçmamın sebebi bu değil.Babamın evlendiği yeni 'yapma sarışınında çakması'kadınla yaşadıkları evin camlarını kırdığım için.Annemin bundan haberi vardı ve dağılmış durumda olduğu için her şeye izin veriyordu.Toparlanmam çok uzun sürmüştü.Bunu yapacak yüzü daha yeni bulmuştum ve kaybetmek de istemiyorum.Nedense bütün filmlerde olduğu gibi ben de acımı saçlarımdan çıkarmıştım.Nasıl mı?Şu an kesin saçını kesmişdir bu kız diyenleri duyuyor gibiyim. Ama hayır.Saçlarıma karşı bu kadar gaddar değilim.Şey...sadece...belki...mora boyatmış olabilirim.Ama sürekli akıyor.Ve çok fazla boyadığım için normalde sarı olan saçlarımdan eser kalmamıştı.Belki çok uzun süre boyanın akması lazımdı.Eskileri he zaman özleyeceğimi bildiğim için onlar bir köşede duruyor zaten.Takmıyorum.Eve geldiğimde .Annemin bağırmasıyla kendime geldim.Annem yabancı olduğu için benim adımda -büyükannemin isteğine göre- yabancı olmuş.Üstüne -babannemin isteğine göre- bir türkçe ismim olmuş.Yani adım Veronica Nil Taraman.Kulağa saçma geliyor biliyorum.Ama ben alıştım."Veronica,John gelirmisin!" diye saatlerdir bağıran annemi anca ingilizce bağırdığında aldırış ettiğimin farkına vardım.Ha,bu arada John kim mi.Kendisi yılardır benimle savaş içindeydi.Ama kardeş kavgası.Bilirsiniz işte.Ama annem boşandığından beri bana karşı biraz durgun.O da biraz darılmıştı.Ama her zaman "Hayat devam ediyor" diyor.Ne öyle yaw o araba reklamı gibi.Biraz suçum da var haliyle farkımız tarzımız takılıyor olduğum için olabilir.Belki.Ama bir işler çevirdiği belli.
Tescilli.Sanki yangın varmışçasına inince kenimi haliyle halk kahramanı gibi hissettim."Ne oldu anne!"diye türkçe bağırdım.O da ingilzce kelimelerin üstüne başa basa-annemle konuşma biçimimiz-"Bavulunu topla,verdiğim karton kutuların içine bütün kıyafet..."derken türkçe "Hı hı wat"deyince hiç umrunda olmadan devam etti"...kıyafetler katlanmış biçimde içinde olsun."tek derdim bu sanki e abi bide bununla uğraşmak var.
Merakla"Nereye anne!"diye çığlığı basınca. Sakince ve hafiften mutlu gibi gözükmeye çalışarak "Londra'ya gidiyoruz!"dedi.