Bir Yalan Uydur... [ ASKIYA ALINDI]

Şırınga Derken?

Araba yolculuğu sıkıcı ve normal, hafif tavırlarla geçtikten sonra meydan gibi bir yere gelmiştik.'Pardon?Buraya mı asla gelmemem lazım?'Sus iç ses!Oha,çocuk kolundan çekiştire çekiştire bir yere götürüyor seni tepki versene biraz!Anladık seni iç ses şimdi sus."Gel benimle"dedikten sonra bileğimi yakalayıp yarı çekiştirir yarı sürükler bir biçimde bir yere götürdü beni de o bahsettiğin bir yer...ÇÜŞ!
Az önce indiğimiz merdivenin dibinde yiyşen iki tip vardı.Tamam anlarım yiyşmek normal bişey de bu daha erkek kızı bir ahtapot gibi sarmalayıp avını yiyormuş gibi davranıyordu...Bu ne leyn!!
Şu kenrda benden en az 5 yaş küçük bebeler eroin iğnesi uyguluyorlardi.Aynı saniye içinde koşarak çocuğun yanına gittim.Çocuk"What do you want for me"(Benden ne istiyorsun?)dediğinde,
" Nothing, I just want to look at it"(Hiçbirşey,sadece elindekine bakmak istiyorum)
Çocuk ben cümlenin yarısını tamamlamadan onu enjekte etmiş deliye dönmeye başlamıştı.O ara David kolumdan cekistirerek beni küçük ama oldukça hırpalanmış bir kapının yanına götürdü."Deli misin sen!"nidsı çıktı ağızından.Ben şok. Ben wefad."Cevremdekilere yardımcı olmaya çalışıyorum anlarsın ya.Biz senin gibi vurdum savurgan değilim."dediğimde şaşırmıştı."Sen, şu hapise girmek üzere olan kız bunu söylüyor, dalga geçiyor olman lazım." Cevap vermeme izin vermeden kapıdan içeri soktu beni girerken kafamı çarmpamam için kafamdan tutup aşağı doğru eğmişti.Içerisi garipti baya hemde.Birbiriyle opusen çiftler,sarhosca dans eden manyaklar,surtuk izlenimi bırakmaya çalışan kızlar,ve mekanın sahibi olduklarını dusunduklerim ellerinde purolar vardı.Bir dakika bu bizim taş Ed değil mi?!?
O aralarda ben mekanı suzgec gibi suzerken David beni sürüklemiş ve Ed ve diğerlerinin yanına götürmüştü.Nedense bi alisamamistim bizim guruba girup dedigime bakmayın gerçeğinde hickimseyiz biz.
Adam'ın Ağızından (Yaklasik Nil'in Ingiltere'ye geldiği zamanlar)

Veronica,çocukluğum.
Aslında grup diye birşey yoktu.Ed ve ben.Diğerleri ne bok yerse yesin umrumuzda degildi.Herşey Veronica içindi.Çocukluğunu Putney Brige yakınlarında klasik bir ıngiliz evinde geçirmişti.Ama o bunları hatirlamiyordu.Herşey o 3 yaşında iken evden kimseye haber vermede çıktığı ve kaçırıldığı zaman başlamıştı.Kaçıran adam onu şans eseri bulmuştu.Ve bütün anılarını yok etmişti.Bütün hepimizi yok etmişti onun için.Hepimiz çok ugrasmistik ama elimizden hiç bi halt gelmemişti.Zaten uzun bir süre annesin sorunlariylada ugrasmistik,sadece annesi hakkında şunu söylemem lazım o kadından iğreniyorum. Her ne kadar arkasını toplasakda daha Veronica'nın gerçek babasının kim olduğunu bilmiyorduk.Böyle derken annesinin ne halt olduğunu anlamışsınızdır diye düşünüyorum.Herneyse, o geri geliyor ya tek mutluluğum bu.Neye banzeyebilecegini aklımdan şöyle böyle tahmin edebiliyorum çocukken neredeyse beyaza kadar açık bir saç tonu vardı.Şimdide sarı falandir herhalde.Kapıda hafiften tikirtilar duydugumuzda sanki hiçbirimiz onu beklemiyormus gibi bir seylere yoğunlaştık.Aşağıya doğru gelen adım sesleri arttıkça hepimiz belli etmesek bile heyecanlanıyorduk.Sonlara doğru geldiginde mor saçlı,tumblr'dan fırlamışa benzeyen Veronica geldi.Yok ama! Bu Veronica olamaz diye geçirdikten sonra