THE CLANDESTINE BUZZER

Chapter 5 "Breakthrough of the Best friend's Heart"

(Authors speaks: Here we go guys! I'm telling you JAKE ARON FLORIDEL's Point of View. Jake Aron was Alexa's best friend. A.k.a. "JAKOY")

Jake's P.O.V.

Papunta ako sa bahay ni Lexay ngayon.

May dala akong chocolate cake dahil pinadala niya ako.

I know she's not mad at me pero sinadya kong umasta na kunwari ay akala kong galit siya para mapuntahan ko siya sa bahay nila. Gusto ko siyang puntahan.

Alam kong hindi basta basta ang pinasok kong plano. Alam kong may masasaktan. Pero ito lang alam kong paraan para malaman ko kung may nararamdaman rin si Lexay sa akin.

OO! Gusto ko si Lexay. Gusto ko ang best friend ko. Akala ko noon, as kaibigan lang ang nararamdaman ko, pero na realize ko na hindi pala. Mahal ko na siya. Not as a friend, not as a best friend, BUT AS SOMEONE na PWEDENG MAKASAMA HABAMBUHAY! I might be fool! But I can't help it. And I can never stop what I feel.

Tinatanong mo ba kung bakit ako nag ka girlfriend? (kung hindi, hala ishut down na imung PC/CP/Laptop! GORA HAHAHA! -author na umeepal) Bakit ko naging GF si Mariel? Bakit mas sinasamahan ko si Mariel at binibigyan ng mas higit na oras si Mariel?

Ito'y dahil mahal ko si LEXAY! Ayokong dumating yung panahon na mag-iilangan kaming dalawa. Sinubukan kong mag mahal ng iba at inakala kong sa paraang ito, malaman kong may nararamdaman si LEXAY para sa akin. Pero tuwing nagbibigay ako ng oras for Mariel, parang wala lang sa kanya. Kung inaasar ko siya sa phone like "don't call, I'm with Mariel", sinasabi niya lang sakin "ok JAKOY. Enjoy! haha" with laugh pa eh. Masakit man pero hanggang best friends lang talaga siguro kami. Best friend lang. . at hindi na hihigit pa.

Isa lang ang nakakaalam nito.. Si Sam.. Samantha Phubby Theodor. Isa siyang secret friend. Walang nakaka alam na friends kami. She's someone suspicious kase. Nalaman niya lang din ito dahil narinig niya akong nagsisisigaw sa rooftop ng school building. Yun yung time na nilabas ko lahat ng galit, inis at awa sa sarili ko.

(abangan ang kwento ni SAM! :)) ahahaha.nyek nyek nyek-author)

Right now, andito ako sa tapat ng bahay ni Lexay. Nag aalangan na mag door bell. Pero, naisipan kong hindi nalang tumuloy pero di ko mapigilan. Namimiss ko agad ang mga tawa niya, ang pang aasar niya at kakulitan niya. Kaya naman. . . .

"ding dong" ayun, nag door bell na ako.

Lumabas naman siya bigla at tiningnan ako na parang galit sa akin. Dinilaan ko lang siya at hindi ko na siya pinansin habang pumapasok ng bahay.

Inakbayan niya ako, gaya ng panlalambing niyang gina gawa sa akin.

"Nu ba. BIGAT MO. BABOY" yun lang yung sinabi ko sa kanya.

"Uyy. GALIT SIYA. GALIT BA JAKOY KO??!" sagot niya naman with smile. :)

Ano ba naman yan! Wag ka ngang mag smile sa akin! Natutunaw ako! Lalo akong ma-iinlab sayo! Lalo naman akong masasaktan sa katotohanang hindi tayo darating sa "TAYO" dahil nga BESTFRIENDS LANG. hanggang dun lang!

"Manloloko ka talaga. Napaniwala moko dun ha! Lang hiya ka!"

Sabi ko. Kahit hindi niya naman talaga ako naloko. Alam ko namang hindi totoong galit yun eh.

Pumunta ako sa kwarto ng mom niya. Favorite ko kase yun na room. Hehe.

Pinagalitan niya naman ako dahil nga kakalat nanaman ang room ni tita!

Ang daming nangyari nung gabing yun. Piningot pingot ang tenga ko, inipit ipit ko siya hanggang sa di makahinga. Mga ganung bagay. Pero may ginawa akong kelan may di ko makakalimutan.