Hesap Sorma Vakti(Bölüm 2)

2.2K 100 0
                                    

Annem ile babam beni gördüklerinde açıkçası şaşırdılar. Çünkü pek fazla gitmezdim onlara.

"Hoşgeldin kızım."

Babam da oradan atladı.

"Nasılsın kızım?"

"Baakkk sen sırlar ve gizemin kral ile kraliçesi bana hoşgeldin diyip nasılsın diye soruyorlar."

"Noldu kızım sinirlisin galiba."

"Evet sinirliyim baba ama bir tek ben sinirli değilim."

"Kızım sen ne saçmalıyorsun, neler oldu anlatta bizim bi kabahatimiz varsa bilelim?"

"Olmaz olur mu benim canım babam, masum, yüreği temiz babam. Olmaz olur mu?"

"Kızım ne o zaman suçumuz söyle de bizde bilelim artık. Hem suçumuzu hem seni neyin sinirlendirdiğini."

"Bana sakın bir daha kızım deme! Ben bu saatten sonra bu olanlardan sonra senin kızın değilim."

"Yeter Buse küçüksün diye sesimi daha fazla çıkartmıyorum ama haddini aşma."

"Haddimi aşarsam n'abarsın baba. Çok merak ettim şimdi söylesene ne yaparsın?"

Tam bu sırada İroşum geldi. Bana su getirmiş.

"Kızım bir sakin ol ve al şu suyu iç."

"Teşekkürler İroşum ama içebileceğimi zannetmiyorum."

"Al sen şu bardağı. İçmeyi dene bir kere."

"Zorlama İroş."

"Lütfen Buse hatırım varsa içersin."

"Peki tamam seni kıracak değilim ya alayım teşekkürler."

"Bir şey değil ama annenler ile sakince konuşsan. Terbiyeni aşma benim güzel kızım olur mu hadi. Bunları söylemekte benim haddime değil ama lütfen kırma beni."

"Yok İroşum lafı bile olmaz tabiki söylemeye hakkın var. Tamam teşekkürler. Sen şimdi bizi yalnız bırakabilir misin?"

"Tamam kızım ama sakin olmayı unutma."

"Tamam İroşum."

İroş gittikten sonra annemler ile konuşmaya devam ettim.

"Noldu kızım sıkıntın ne. Okulda mı bir şey oldu?"

"Babacım söyle de bilelim ne olduğunu."

Bunu, böyle bir şeyi nasıl yapabilirler ya. Benim annem ile babamın hiç mi vicdanı yok. Bizi,kardeşim ile beni ayırırken hiç mi vicdanları sızlamadı. Kaç yıl olmuş. Ben kardeşim ile nasıl yakınlaşırım, kardeş duygusunu nasıl yaşarım? Diye dalmışken annemin sesi ile Anneme döndüm.

"Kızım Buse. Burada mısın? Kızım cevap ver."

"Buradayım sevgili canım anneciğim. Beni çok düşünen ve çok seven canım annem buradayım."

"Kızım noldu neyin var. Seni bu kadar çok üzen ve sinirlendiren ne söyler misin artık?"

"Anne nasıl ya-pa-bil-di-di-di." Ben -niz demeye bile kalmadan bayılmışım. Ben bayıldığım zaman annem Seda'yı aramışlar. Seda'da olayları bilmediği için Berk hocayı aramış. Berk hoca Seda'nın yanına gidip Seda'yı almış ve buraya gelmişler. Onlar geldiğinde ben ayılmışım ama kimseye cevap vermemişim. Annem ile babam endişelenip aile doktorunun aramışlar. Sağolsun Ahmet amca her seferinde babamı hiç kırmaz eve kadar gelirdi. Yine gelmiş ve beni muayene etmiş. Hiçbir şeyim yokmuş sadece üzüntüye ve strese bağlı ve tabikide açlığa vücudum dirençsiz kalmış ve bayılmışım. Ahmet amcanın bana yaptığı iğneden sonra tam olarak ayıldığımda bütün bunları Seda anlattı bana. Seda olanları anlatırken annem bana dokunacaktıki ani bir hareketle ona engel oldum.

TÜRKÇE ÖĞRETMENİM(#Wattys2018) Ara VerildiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin