Hoofdstuk 2

446 19 6
                                    

Als het ontbijt afgelopen is lopen we naar onze kamer.
We gaan zitten op het bed. Im moet Sanne iets vertellen. Ik besluit het toch te doen. "Sanne, ik vind het hier helemaal niet leuk. Ik wou dat mijn ouders niet dood waren. Dan zat ik niet in dit verschrikkelijke huis. Maar het nadeel daarvan was dan dat ik jou dan nooit had ontmoet." Vertel ik. Het is even stil totdat Sanne begint met praten.
"Ik weet het Sara. Ik was ook veel liever thuis geweest met me vader en moeder. Maar dan had ik jou inderdaad nooit ontmoet." Antwoordt Sanne. Het is stil.
Opeens gaat de deur open en daar staat een hulpje van Mevrouw Storm.
"Sara, je wordt nu verwacht in het kamertje van Mevrouw Storm. Loop maar met me mee."
Ik kijk naar Sanne. Dit gaat niet goed denken we allebei... Ik zwaai nog even en dan neemt de man mij mee.

We lopen over de lange dunne gang naar het kamertje van Mevrouw Storm.
Eindelijk zijn we er en de man klopt op de deur en wacht op het teken van Mevrouw Storm.
We gaan naar binnen. "Ga zitten." Zegt Mevrouw Storm tegen ons allebei. De man gaat zitten en ik dus ook maar. "Sara, fijn dat je zo gauw wou komen." Zegt Mevrouw Storm.
"Ja, ik had geen keus." Zeg ik zacht. Mevrouw Storm kijkt me een beetje boos aan.
"We hebben goed nieuws, gisteren zijn er namelijk twee mensen bij ons op bezoek geweest. Dat waren een man en een vrouw. Ik zal het maar in 1 keer vertellen... Die 2 mensen wouden iemand uit dit huis adopteren en ze kozen voor jou." Zegt Mevrouw Storm.

Ik hoor een keiharde piep in mijn oren.
Nee!!! Nee!!! Nee!!! Dat kan niet en dan mag niet. Dan ga ik bij Sanne weg. Dat wil ik niet!!
Alles wat ik denk zeg ik niet tegen Mevrouw Storm. Dan zou ze heel erg kwaad worden. "Mevrouw? Ik wil liever niet weg hier. Ik heb een hele lieve vriendin en ik wil hier gewoon niet weg. Het spijt me." Zeg ik tegen haar en ik wil naar de deur lopen als een man mij tegen houdt.
"Sara!!! Hoe durf je dat te zeggen! Het zijn hele aardige mensen en je gaat ze morgen al ontmoeten. Punt uit!"
Blijkbaar is Mevrouw Storm boos. "Je moet morgen vroeg opstaan."
Ze wijst met haar vinger naar de deur. "En nu weg!"

SlaafWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu