Hoofdstuk 3

416 19 0
                                    

De man brengt me weer naar mijn kamer waar Sanne nog steeds is.
De man duwt me de kamer in, loopt de kamer uit en doet de deur dicht. Sanne en ik zijn weer alleen.
"En Saar, wat was er? Vraagt Sanne gespannen.
"Ehh... nou... gisteren zijn er twee mensen bij Mevrouw Storm langs geweest. Dat waren een man en een vrouw. Die twee mensen wouden een kind uit ons kindertehuis adopteren. En dat ben ik natuurlijk weer. Morgen moet ik die mensen ontmoeten van Mevrouw Storm maar ik heb haar ook verteld dat ik dat helemaal niet wil en dat ik hier wil blijven. Ik wil niet weg van jou!" En ik barst in tranen uit. Sanne heeft ook de tranen in haar ogen staan. ''Ik wil ook niet weg van jou!" Ineens is het weer stil. We kijken elkaar aan. ''Denk jij wat ik denk?" Vraagt Sanne met een huilend maar ook lachend gezicht. Ineens weet ik wat ze bedoeld. ''Ja. Dat gaan we doen!"
We beginnen te lachen. ''Wanneer gaan we proberen te ontsnappen?" Vraagt Sanne. "Ehm... op een moment dat het beste uitkomt. Vandaag of vannacht." Antwoord ik.

SlaafWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu