İLK AŞK

yanlis mesaj

Yanlislikma mesaj atmis gibi yapicaktik. 'nerdesin sen ne bu ya kanka seni beklemekten biktim. Neyse cikista orda olurum' goya bunu zuhale atmisim:) cagriya atmistim. 'ne bu ? Yanlis attin galiba ' 'pardon yanlis oldu' 'peki isin varmi cikista ?' tabikide yoktu onu gormekten baska isim olabilir miydi ki :) 'hayir yok' 'o zaman her zamanki yerde bulusuruz' tren yolundan bahsediyordu. Ilk bulustugumuz yerdi orasi. Canim sıkıldıgında oraya gider onu dusunur iyi olurdum. Okul cikisi ordaydim tabikide. Onu 2. Defa goruyor olmaliydim. ama ilk gunku heycandaydim. Oyle guzel guluyor oyle guzel bakiyordu ki. Ozlem duyuyordum. Cok sevimli duruyordu. Selamlastiktan sonra biraz yuruyelim dedik. Arkadasinin hasta oldugunu moralinin bozuk oldugunu soyledi. Hastane ise bulundugumuz yere cok yakin bir yerdeydi. Parka oturmustuk. Onu mert ve bendim. Ona mertle hic bulusmadigimi. Ve bir sey hissetmedigimi boylemistim. O sadece gozlerime bakiyordu. Ben ise gozlerimi kacirmaktan baska bir sey yapmiyordum. Bakamiyordum ona. Icim. Gidiyordu. Sarilip, birakmak istemiyordum ki bana bir sey sordu. 'seni kendime bagliyim mi ? '
- nasil yani ?
+ hep beni hatirlicaksin. Yillar gecse bile unutamicaksin.
- o nasil olucak?
+ kapat gozlerini.
Oyle saftim ki kapatmistim gozlerimi. Yuzumde bir opucuk hissettim. Oyle bir seydi ki. Daha once hic bir erkek bu kadar yakin olmamisti bana. Ilkti belki ama omurluk gibiydi. Dizlerim tutmaz oldu. Gozlerimi actigimda gozumden yaslar akiyordu. Tutamiyordum kendimi. Ask ondan ibaret olsaki asiktim ben deli gibi. Cekemiyordum ondan kendimi. Her saniyem onunla gecmeliydi. Bana mertten ayrilmam gerektigini soyledi. Hic duraksamadan hemen tamam dedim. Yilbasina bir kac gun kalmisti. 2014e giricektik. Eve gidip ayrilmistim mertten.  Cagriyi sevdigimi ve unutamadigimi soylemistim. Anlayisliydi o da kuzeni gibi.