YENİDEN

KAYBETTİM

Mumu yaktığın da sönmek için geri saymaya başlar. Belki senin ateşin onun doğumu olur. Sessizce ve hızlıca tüketir kendini, ömrünü.

Beni kim yaktı da geri sayıma başladım. Annemin doğumuyla mı ? hayır. İlk hissettiğim duyguyu benim geri sayımı mı başlatan. En yoğun hissettiğim duygu. Ne kadar mı oldu? Annemi ne zaman kaydı ellerimden ? Babamı ne zaman mı kaybettim ? Ya da şuan kimi kaybediyorum? Yine,tekrar! Bilmem ki !

Benim farkım da doğmadan önce geri sayımının başlamış olması. Ne mükemmel fark ama!
Babamı kaybettiğimi küçük bir fasulyeyken hissetmiş olmam lazım, şu an tükenmeye başlamış ve sonlara geldiğimi hissettiğime göre kesin öyle.

Tükendiğimin yeni farkına varıyorum neden mi ? Çünkü gerçekler yüzüme yeni çarpıyor.
Yıllardır babam sandığım kişinin o olmadığını onun ölüm döşeğinde olmasıyla öğreniyorum.
12 yıl önce annemi kaybettim. Hayatımın en değerlisini. En güzel kucağını.

Hatırlamak istemediğim kötü,korkunç bir kabus ölümü. Annem babam yanı emin olmadığını babam ve ben sanırım tatile gidiyorduk, net hatırlamadığım gibi babam da tekrar hiç anlatmadı. O da hatırlamak istemiyordu. Trafik kazası. İki kelimelik bir olayın sonucuydu annemi kaybetmek. Kan bulunamadı ve ölüm saati. Hatırladığım bir kaç kelime her gece kabusum olmasa bunları da hatırlamazdım ya ! Acil de üçümüzde yan yanyanaydık annemi kanlar içinde hatırlıyorum ve beyaz örtünün çekilmesi kafamı çevirdiğinden babamın kapanmış yaşlı gözleri.
Şimdi yine babamın yaşlı ve kapalı gözleri bu sefer ki neden beni yalnız bırakacağı için mi , yoksa yalanlarla yalnız kalacağım için mi?
Babam kabuslarımdan uyandığımda geçti kızım diye saçlarımı seven kokusunu içine çeken babam kimsin sen ? Neyin mektubu bu? Neyin açıklaması ?

Elim de hemşireye yazdırılmış kâğıt parçasında sözcükler, şu an gözlerim yaştan seçemesede okuduğum da anlamsız gelen inkar etmek istediğim gerçekler. Kendimi kötü hissettiğim kötü anılar kötü geçmiş ( im ) .
Kızım, canım sana bunları söylemek zorunda olmasam senin kalbinde yine çizgiler açmak ister miyim ama eğer ki bende değil de başkasından öğrenirse n benden nefret edersin . ki gerçekler değişmediğini en şimdi bile nefret edebilirsin . anneni kaybedeli 12 yıl oldu . annen ve sen hayatıma sen daha 5 aylıkken girdinin. İyi ki girdinin iyiki sen gibi bir kızım oldu.. Annen babanı ,gercek babanı sana hamileliğin de kaybetmiş . ben anneni bulduğum da babanın yasını tutuyordu. Sen 2 yaşına geldiğinde beni kabul etti ve evlendik. Evet benle yaşıyordunuz. O zamana kadar da. Sana hep gerçeği söylemeyi benim yüzünden erteledi annen ve zamansızca da gitti. Ben seni hiç bırakmak ister miyim. Güzel kızım ama demekki benim ömrüm bu kadarmış.
Yavrum benim senden başka kimsem yok ne olur beni yabancı görme ölcek bile olsam senin baban olarak kalmak istiyorum. Beni affet güzel kızım.

Babam, ben seni hiç yabancı görür müyüm ?
B

Baba diye koşarak odaya girdim. Ne yapıtığımım pek farkında olduğum söylenemez. Ağlıyor muyum tepkisiz miyim konuşuyor muyum gerçekten ben hiç bir şeyin farkında değilim. Görmüyorum evet ben görmüyorum. Babamı görmüyorum. Yanlış odaya gelmişim. Babam yok burada. Yok nerde .evet kendine gel Yağmur şu an kendine gelmelidir ve babana gidip sarılmalısın hadi ama birbirinize ihtiyacınız var.

Hemşireye döndüm gözleri kıpkırmızıydı hadi ama hemşireye ne olmuştu ki

" neden ağlıyorsunuz ?