Artık nasıl düşüneceğimi şaşırdım. Bir baba kaybetmişken diğerini de sadece vicdan azabı yüzünden mi kaybettim.
Hiç tanımadığım babam ve yıllarca bana her şey olan babam sırf bunu söyleyemedi diye mi bu sıkıntılar bu hastalıklar çıktı. Kafamda "büyük olasılıkla stresten ortaya çıkan kanser....." " hastalık geri dönülmez boyutta" Doktorların yıllarca söylediği kötü yazılmış bir senaryonun replikleri gibi kurulan cümleler .
Emir "iyi misin , diyerek toparlanıp yanıma geldi. O an ne kadar saçmaladığımı farkettim. Aslında düşünmem gereken bir şey yok. Babamın da olmamalıydı. Anlaşılan bunu yıllarca sıkıntı etmişler .
Emir benden bir cevap bekler gibi bakmaya devam edince gözlerimi ona çevirdim.
" baba eğer beni duyuyorsan sana çok teşekkür ederim belki senin gerçek babam olmadığını bilmeden yaşadım ama inan bir gün bile senden nefret etmedim bana hiç bunu hissettirmedin ki sana sinirlenim, babam kendini affet beni duyuyorsan seni çok seviyorum baba.
Emir 'in tuhaf bakışlarıyla karşılaştığımda ona samimi bir gülümsemeyle döndüm ama bu Gülümsemem kahkahaya dönüştü ,kesinlikle deli olduğunu düşünüyordu!
"Ben iyiyim, gerçekten eminim buna emir
"Ben emin değilim
" babama hep yalvarırdım her vakit ama gece gündüz anneme gidelim onla konuşmak istiyorum diye o da bana o seni her zaman duyar kızım istediğim zaman onla konuş oraya gitmemiz gerekmez,derdi.
" sen hep böyle değişik misin ?
Tamam kaçmasını beklerdim ama bu biraz beklenmedikdi. Ve cevabımda yoktu sanırım bir anım diğerine uymuyor ama bu tartışma konum olamaz , oha kahveler
" kahveler
Ben koşarak mutfağa giderken emir de bir şeyler mırıldanıyordu. Sonra peşindem geldiğini duydum.
"Yapabilmeni düşünmüyordum zaten
" benimle alakası yok sadece unuttum ve taştı işte.
" görülene göre sen kahveyi yapamayacaksın
"Ya ne alakası var yapıyorum şurayı temizlim
" seni bekleyebilceğimi sanmıyorum
" sen bilirsin
Evet cevap beklemiyordu. siz de beklemeyi çünkü kapının sesinde başka bir şey duyulmuyor. Gitti. Umrumda mı ? Hayır!
Küt küt küt !!!!!
Kapının sesiyle uyuya kaldığım koltuktan sıçradım. Hayır yanı zil de çalınabilir ,kapıyı kırmaya gerek yok.
" geldim geldim
"Nerdesin kızım
Kapıyı kapattık. Arkamdan saate baktım 02.37 ve yine koltuğa yayılan Emir e döndüm.
" saat olmuş iki buçuk ve niye geç açtığı mı sorun ?
Kafasını saklarken kumandaya uzanan emir e hayretle bakıyordum.
DVD ler sehpanın üzerinde birikmiş ve TV yı açtığında küçük ben ve mutlu biz vardık. annem ,baban ve benden bahsediyorum. Emir görünce hemen çıkardı. Ne olduğunu bile anlamadım. O öyle çabuk
Kapatmıştı ki benim tüm gün izlediğim, ailemin bana bıraktığı en değerlileri .
" ne dikiliyorsun
"Ne
" kahvenin içmeye geldim.
" ha tamam yapıyorum
" bekliyorum .:)))
Mutfağa girerken birden Dank etti .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİDEN
Teen FictionBir yandaki her şeyini kaybetmişken her şeyim diyeceği umudu kapısında. Diğeri her şeyi varken kimsesizlikle boğuşmanın eşiğinde, bazısı için ifade ettiği anlam gözünde yok değerde . Hissiz olmak isteyen, acıyı unutmak isteyen ve acıyı hissetmeyen...
