CHAPTER 1.
Naramdaman ko ang sinag ng araw sa balat ko. Fvck, umaga na agad?! Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko at kinapa-kapa ang katabi ko pero wala akong naramdaman.
"Axel?" tawag ko sa kanya out of nowhere. Di nya pa rin ako kinakausap ng maayos since kagabe. Dahil sa mission ko
Napaupo ako sa kama at ginulo ang buhok. Takte naman, kasalanan ko bang nabobored ako dito sa bahay? Kulang nalang matuyo tong utak ko pag di pa ako kumuha ng mission eh.
Bumaba nalang ako para tignan kung nasa sala ba siya. Sinilip silip ko muna pero wala naman sya dun. Tinignan ko naman sa kusina pero wala din. Napaupo nalang ako sa kitchen counter
It felt empty. I felt empty
Bat di nya man lang sinabi saken na aalis na pala sya? Damn it. Ganun ba kalaki kasalanan ko?
Biglang may nagdoorbell. Walang ganang tumayo ako para buksan ang pinto. Binuksan ko na ito at bumungad saken ang mukha ng isang pawis na pawis na Axel. Nag jogging pala
"Axel?!" akala ko umalis na sya.
"Good morning sweetie" biglang nyang binigay saken ang isang bouquet ng bulaklak. Nanlaki ang mata ko, di ko man lang namalayan na may dala na pala syang ganto.
"Hindi ka na galit?" tanong ko sa kanya habang nakayuko. He holds my chin at inangat ang tingin sa kanya
"I can't resist you that's why" he winked at me. I smiled
"Bat di mo ko ginsing at sinama sa jogging time mo? Ikaw lang sumesexy eh" nakapoker face na sabi ko sakanya. Take note naguusap kami sa tapat ng main door namen.
"Aubrey, for me you're the sexiest women I've ever met" napaiing nalang ako. "Puro ka kalokohan, tara na nga. Kain na tayo" aya ko sa kanya sa loob.
"You can't cook, sweetie" he smiled habang pinupunasan ang pawis.
"Sinabi ko bang ako ang magluluto? May iniwan jan si Manang kagabe, initin nalang naten" eh ano naman kung di ako marunong magluto.
"Pffft. Hahahaha its okay, I still love you" pansin ko lang ang landi nya ngayon.
"San pala punta na ngayon?" sinegway ko nalang ang topic at baka mapunta patoh sa kung saan-saan.
"Mom and Dad's house"
"Bakit?"
"I don't know." Sagot niya. Naglagay nalang ako ng plato sa harap nya. Nilagay ko na yung ulam na niluto ni Manang sa microwave. Sinet ko na ang time ng biglang nagsalita si Axel sa likod ko.
"Cameron .." napatigil ako at hindi humarap sa kanya. "About what you did yesterday, don't do that again" seryosong sabi niya.
I sighed bago humarap sa kanya "Okay okay. I'm sorry" umupo ako sa tapat niya.
"You even brought Meghan .." napahilot siya sa sentido niya. I smirk at him "Its not my fault. Ginusto nya sumama, tsaka bored din siya tulad ko"
BINABASA MO ANG
Assassination of the Mafia Heir: BOOK 2
ActionI'm still the assassin you knew. The only thing that has changed now is my surname. I'm Aubrey Cameron A. Alvarez and I'm the Mafia Heir's wife.