Assassination of the Mafia Heir: BOOK 2

Chapter 10

CHAPTER 10

I slowly opened my eyes and meet the sun's light. Napalingon ako sa tabi ko pero wala sya.

Siguro pumunta na yon sa trabaho nya.

I smile crept in my lips while I felt my self blush nung maalala ko ang mga nangyare kagabe. I can't believe we did that.

"Good morning, little tease" agad na napako ang tingin ko sa lalakeng kakapasok lang sa kwarto namen.

Napayuko ako at mas lalong pinamulahan. Tease? Well yeah, I did kinda tease him a little.

"Tigilan mo ko' Axel!" I hissed pero tumawa lang sya ng mahina. "C'mon, breakfast is ready" inangat ko ang tingin ko sa kanya. "Hindi ka ba aalis?" I asked.

"I can't leave you right now, sweetie"

Kumunot ang noo ko. "Bakit? Anong meron?" I asked habang sinubukang tumayo. Hila-hila ko rin ang kumot na syang tumatakip lang sa katawan ko pero nakaramdam ako ng sakit 'doon' at sa tagiliran ko kaya napabalik ako ng upo sa kama. Fvck, I didn't know na may side effect pala

-_____-

"Pffft. See? I need to take care of you because of your wound and your soreness" he smirked. Tinarayan ko lang sya.

"Be still" binigay nya saken ang isang black T-shirt nya at isang boxer. Muli akong pinamulahan nung sinuot nya saken ang mga yon'. Bwisit naman tong sugat eh

"I've seen every part of you and your still embarrassed?" di makapaniwalang tanong nya. Sinamaan ko sya ng tingin. "Pffft, your really amusing, sweetie" binuhat nya ako palabas ng kwarto namen at papunta sa kusina.

"Shut up." binaon ko ang mukha ko sa leeg nya hanggang sa pinaupo nya ako sa upuan.

Namangha ako sa mga pagkaing nakahain sa harap ko. Tumingin ako kay Axel pero kinindatan nya lang ako at umupo na sa tapat ko.

"Does it still hurt?" tanong nya habang kumukuha ng pagkain at nilalagay sa plato ko. Sinamaan ko ulit sya ng tingin.

Di ko alam kung nang-aasar ba sya o ano.

"What?" inosenteng tanong nya.

"Tsk. Yung sugat ko? Oo, masakit pa. Sobra" tinitiis ko lang para di magmukhang helpless.

"I'm sorry" tinignan ko sya. Kitang kita ko ang guilt sa mga mata nya.

"Hey .." I touched his cheek.

"This is no one's fault so let's not blame yourself or anyone okay?" I smiled sweetly to him. Ayokong makita ang mga ekspresyon na yan' sa mga mata nya.