Alvin POV
"Tiffany .... I.........love you"- I dont know but I just found myself saying that to her. I love her I really do. 8 years without her is fuck*ng hell!!
"You love me? Liar! Hindi mo ko mahal dahil hindi ka naman marunong magmahal! Laro lang naman ang lahat sayo diba? Sorry pero hindi mo ko madadala sa ganyan. Hindi mo ko mahal, sarili mo lang ang mahal mo dahil selfish ka ! Your selfish Alvin keep that in your mind!"- It hurts like hell! Coming those words from the one I love is like stabbing my chest a thousand times. She turned her back at me.
"And one more thing walang kasalanan ang mga kuya ko dito dahil ginawa lang nila ang tama. Sabihin natin na its a test, test kung hanggang saan ang kaya mong gawin for me but unfortunately you failed"- Yeah I failed stupid me !But Im just 15 that time , I was afraid so I went back to Paris and I pursue my dreams and promise to myself that I'll come back for her. But here I'am right now seeing her in pain makes me realize how stupid I'am! She fucking hates me. I know I deserved this. And I dont have the rights to be mad at her because this is all my fault.
Tiffany POV
Dumiretso na ako sa parking. Nakita ko si Manong nasa labas siguro hinihintay na ko.
"Maam ok lang po kau? Umiiyak po ba kau?"- Ayan ang hirap sa mga tao nakita ng umiiyak tapos tatanungin kung ok lang? May ok bang umiiyak ?! -_- Tss! Nilahad ko ang kamay ko
"Opo ok lang ... Susi"- Karaniwang sinasagot para pagtakpan ang nararamdaman.
"Po?? Bakit po?"
"Just give me the fuck*ng keys!"- Sorry na manong BV lang ako. Binigay na ni manong.
"Here just take a taxi, I'll drive"
"Teka po maam magagalit po sila sir at---"- Pumasok na ko sa kotse. At pinaharurot na ito.
Shit !! Tumutulo nanaman ang luha ko ! Isang tanong lang naman ang gusto kong masagot ah pero bakit imbes na masagot ang isang tanong nadagdagan pa ito ng mga tanong. At bakit sila kuya pa? Sila ang mga taong hindi ko pagduduhang sasaktan ako pero bakit parang mali ata ako?! Bakit parang mali ako all this time? Ganito ba ako katanga? Nanlalambot ako. I drive as fast as I could. Hindi ko aakalaing magagawa nila to.
"ARRGGGHHH!!!"- Hinampas ko yung manibela! Shit traffic pa !! Punyeta!! Ang sarap pasabugin nitong daan na to. Hindi ko na alam kong bakit ako nasasaktan. Yung fact ba na nagkita na kami ulit ni Alvin at bumalik lahat ng sakit o fact na niloko ako nina kuya?? Kahit nanlalabo ang paningin ko I still manage to drive. I feel betrayed and the worst part? With my own brothers ! Fuck*ng sh*t!! Dumating na ko sa bahay di ko nga aakalain na makakarating ako ng ligtas ang bilis ko ng magpatakbo plus the fact na nanlalabo ang mata ko dahil sa mga luha. Padabog kong binuksan ang pinto at nakita ko silang nagtatawan sa sala. Wow!!! Ang saya !! Lumapit ako sa kanila at napansin naman agad nila ako.
"Teka ?? Umiiyak ka ba Cess ?? Sinong may gawa niyan?"- Kuya Tristan. Napatayo silang tatlo sa pagkakaupo. Oh please!!Pagkalapit ko sa kanila....
*PAKKK! PAKKK! PAKKK!- Oo,sinampal ko silang tatlo. Pare parehas kaming natahimik. Nagulat sila, alam ko kita ko nga sa mga mukha nila. Unti unti tumutulo nanaman ang luha ko.
"Bakit??!"- Matigas kong tanong sa kanila. Natatakot man ako sa maririnig sa kanila kailangan kong harapin.... mag isa.
"I said why??!!"
"Enenglish mo lang cess eh!"- Bakit ganun nagawa pa rin mamilosopo ni Kuya Travis kahit nasampal na siya??
"Pwede ba?!! For once try to be serious Travis??!!"- And now Im being rude here.
BINABASA MO ANG
An Affair To Remember
Любовные романыThis is your Unordinary Story that will show you that Love can change us.And that Love is our strength but also our weaknesses in Life. Magpapakita sa inyo kung hanggang saan ang kayang gawin ng isang tao para sa taong mahal nya.At magpapakita sa in...
