My Little "Sister" [Book 2]

Κεφάλαιο 5

Emily's Pov

Ήμουν στο πάρκο και έπαιζα με τον Ed και την Gemma, μέχρι που χτύπησε το κινητό μου.... Ο Chris.. Το σήκωσα και ήταν τυφλά! Μα ποτέ πρόλαβε να μεθύσει; και για ποιον λόγο να το κάνει αυτό;

Δεν μπορούσα να τον αφήσω σε τέτοια κατάσταση και έτσι ξεκίνησα για το μπαρ που ήταν λίγο πιο κάτω.

Μπήκα μέσα και αμέσως η δυνατή μουσική ηχησε στα αυτιά μου, μπροστά μου υπήρχε ένας λαός από μεθυσμένα και ιδρωμένα σώματα όμως δεν με εμπόδισε από το να ψάξω για τον κολλητό μου. Έκανα λίγη ώρα να τον βρω και πραγματικά το μετάνιωσα αμέσως! Ήταν ένα μαύρο χάλι!

Πήγα κοντά του και του άρπαξα το ποτήρι πετώντας το κάτω.

Ε. "γιατί ρε Chris; Γιατί έγινες έτσι; "

Ch. " Άσε με γαμώτο! Πάνε στον φιλαράκο σου απέναντι! " κοίταξα προς την κατεύθυνση που προσπαθούσε με χίλια ζόρια να μου δείξει και εντόπισα τα αγόρια. Ήταν όλοι εκεί όμως έλειπε αυτός. Ξεκίνησα να πάω προς το μέρος τους για να τους χαιρετήσω, μην πουν κιόλας ότι είμαι bitch που τους είδα και δεν είπα ούτε ένα "γεια", όμως ένα χέρι με τράβηξε πίσω και με κόλλησε στον τοιχο.

Ch. "το ήξερα ότι θα πήγαινες σε αυτόν! Το ήξερα ότι θα έτρεχες με την πρώτη ευκαιρία σαν σκυλάκι από πίσω του! " είπε και τα χέρια του πήγαν στην μέση μου.

Ε. "C-Chris παραφερεσαι! " προσπάθησα να τον απομακρύνω όμως αυτός κόλλησε περισσότερο πάνω μου.. Τα χέρια του πλέον άρχισαν να κατεβαίνουν επικίνδυνα εκεί... Χαμηλά... Τα μάτια μου έκλεισαν και άρχισαν να κυλάνε δακρυα χαρασοντας τα μάγουλα μου ενώ από μέσα μου έριχνα καντήλια σε αυτόν γιατί μου το είχε υποσχεθεί γαμώτο! Δεν θα άφηνε κανέναν!

Λίγο πριν με αγγίξει.....

Η. "Νομίζω πως σου είπε να την αφήσεις! " του φώναξε θυμωμένα, το άρπαξε από πάνω μου και του έδωσε μια μπουνιά στο πρόσωπο, ο Chris χτύπησε δυνατά τον Harry, όμως δεν χρειαζόταν πολύ για να σωριαστεί στο πάτωμα εφόσον ήταν υπό την επήρεια του αλκοόλ. Εγώ κοιτούσα σαστισμένη μια τον υποτίθεται κολλητό μου και μια τον Harry... Τον Harry... Ω Θεέ μου είναι εδώ! Μπροστά μου και είναι καλά... Βέβαια λίγο ματωμένος... Όμως είναι καλά! Με πλησιάζει και νομίζω πως χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου... Είναι τόσο κοντά όμως ταυτόχρονα τόσο μακριά μου. Με αγκαλιάζει και χωρίς δεύτερη σκέψη ανταποδίδω και αυτός φιλάει το μέτωπο μου ενώ εγώ χώνω το κεφάλι μου στον λαιμό του συνεχίζοντας να κλαίω βουβά. Το άρωμα του δέρματος του τρυπάει τις αισθήσεις μου και... Αχ αυτό το άρωμα... Μου έχει λείψει τόσο πολυ.

Η. " είσαι καλά αδελφούλα;" είπε ήρεμα και εγώ γουρλωσα τα μάτια μου

Ε. " ΝαιΜιαΧαραΕυχαριστω! " είπα γρήγορα και έφυγα αμέσως με προορισμό την έξοδο ώστε να αφήσω τα δάκρυα να κυλήσουν ελεύθερα.

"είσαι καλά αδελφούλα; " "...καλα αδελφούλα; " "...αδελφούλα; " " "...αδερδουλα;" αυτή η φράση παίζεται σαν ατελείωτη κασέτα στο μυαλό μου... Μόνο αυτό είμαι γι'αυτον... Η μικρή του αδερφή...

Πήγα να φύγω, αλλά καθώς γύρισα έπεσα πάνω σε ένα ψηλό και γυμνασμένο σώμα. Σήκωσα το κεφάλι μου και τα γαλανά μου μάτια συνάντησαν τους δικούς του πράσινους ωκεανούς...
Εκείνος έσκυψε και ψιθύρισε πάνω στα χείλη μου..

Η. "Εμείς. Την. Τελευταία. Φορά. Αφήσαμε.κάτι. στην. μέση.... " είπε ενώ η ανάσα του χτυπούσε στα χείλη και.... Αχ γιατί το κάνει τόσο δύσκολο;
Προσπάθησα να το απομακρύνω όμως κόλλησε πιο πολύ τα σώματα μας μέχρι που γίνανε ένα.... Η επαφή μαζί του...

Ε. "H-Harry... " δεν με άφησε να πω κάτι άλλο... Ένωσε γλυκά τα χείλη μας... Τα χείλη του πάνω στα δικά μου... Χωρίς βία... Χωρίς βιασύνη... Μόνο πάθος, αγάπη και προσμονή για αυτή την στιγμή που μετά από τόσο καιρό ήρθε....

Τζα! Τι μου κάνετε; σορρυ που άργησα όμως μας έχουν μπήξει στα διαγωνίσματα λες και δεν έχουμε χρόνο... Επειδή βαριόμουνα να διαβάσω φυσική και δεν είμαι και πολύ καλά, είπα να ξεκλεψω λίγο χρόνο και να κάτσω να γράψω γιατί όπως πάντα το γράψιμο με βοηθάει σε τέτοιες καταστάσεις! Καληνύχτα :* και ευχαριστώ όσες δεν έχουν βαρεθεί και εμένα και την ιστορία και συνεχίζουν να την διαβαζουν <3