My Little "Sister" [Book 2]

Κεφάλαιο 15

(Harry's Pov)

Λοιπόν, έχει μείνει μία εβδομάδα για την αλλαγή του χρόνου και η Emily βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μας. Πριν λίγο μιλήσαμε και είπε ότι ετοιμάζει κάτι να μου στείλει... Όμως φυσικά εννοείται πως δεν έχω ιδέα για το τι ετοιμάζει πάλι.

Τώρα αλλάζουμε θέσεις στα στολίδια του δέντρου μαζί με τον Edward και την Darcy ενώ οι γονείς μας κάθονται στον καναπέ και καμαρώνουν τα εγγόνια τους... Ή ακόμα και εμένα γιατι δεν μπορείς να πεις ότι η συμπεριφορά μου είναι ενός 24χρονου τραγουδιστή και πατέρα αλλά... *αλλα ενός μαλακα που κάνει σαν 5χρονο και χειρότερα, 360 από τις 365 μέρες που έχει ο χρόνος*

Όταν βαρεθήκαμε και πεινάσαμε η μαμά μας φώναξε καθίσαμε όλοι μαζί στο τραπέζι για να φάμε μεσημεριανό

Anne. "Harry είχες κανένα νέο από την Emily;" είπε η μητέρα μου βγάζοντας με από τις σκέψεις μου που κατέληγαν πάντα σε αυτήν

Η. "εεε... Ναι... Είπε ότι σήμερα θα μας στείλει κάτι.. "

Anne. "δεν σου είπε τι; " είπε και άρχισε να δημιουργείται ένα πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπο της

Η. "όχι.. " της είπα και σηκώθηκα από το τραπέζι εφόσον είχα τελειώσει με το φαγητό μου..

Η. "παιδιά πάμε πάνω για ύπνο; " είπα στον γιο μου και την αδερφή μου.

Κούνησαν καταφατικά το κεφάλι και σκαρφάλωσαν στην αγκαλιά μου. Ανέβηκα τις σκάλες σκάλες και τα πόδια μου με οδήγησαν στο δωμάτιο της Emily, είχε το μεγαλύτερο δωμάτιο. Βλέπετε ή κυρία ήθελε να ήταν άνετη.... Αχ τι καυγάδες είχαμε ρίξει γι'αυτο το δωμάτιο όταν ήμασταν μικρά!
Ανοίγω την πόρτα και οι αναμνήσεις από αυτόν τον χώρο αρχίζουν να εισέρχονται στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου μου... Γεγονότα που σχεδόν είχα ξεχάσει...

Αφήνω προσεκτικά στο κρεβάτι τα δύο αγγελούδια που είχαν αποκοιμηθεί στην αγκαλιά μου και αφού τα σκεπάσω και τους δώσω ένα φιλί στο μέτωπο τους, πηγαίνω προς την βιβλιοθήκη της και παίρνω μια κορνίζα που είχε μία φωτογραφία της όταν ήταν 16, αυτή την φωτογραφία την είχα βγάλει με το κινητό μου και όταν την εκτύπωσα είχα σκοπό να την κρατήσω για τον εαυτό μου όμως η μουσίτσα την βρήκε και μου την πήρε.

Πιο δίπλα είχε διάφορες δικές μας φωτογραφίες από όταν ήμασταν μικροί, έφηβοι και ελάχιστες είναι πρόσφατες.... Και όταν λέω πρόσφατες εννοώ πριν 2 χρόνια... Όταν μάθαμε ότι ήταν έγκυος.... Πήρα στα χέρια μου την φωτογραφία από τον πρώτο υπέρηχο που είχε κάνει και κάθομαι και αναπολώ της καλές μας στιγμές. Την αφήνω στην θέση της, όμως παίρνω μαζί μου την φωτογραφία της Emily, ήταν η πρώτη φορά που παραδέχθηκε πως μ'αγαπαει και στην ουσία μου ανήκει.

Γυρίζοντας από την άλλη ώστε να πάω και εγώ να ξαπλώσω, το θέαμα με σοκάρει και νομίζω πως θα πάθω εγκεφαλικό.... Δεν μπορεί να είναι εδώ! Όχι τώρα γαμωτο.... Όχι τώρα!

?."σου έλειψα μωράκι μου;"

Η. "Christy... " ψιθυρίζω θυμωμένα το όνομα της και απορώ πως δεν την έχω πετάξει... Όχι έξω από την πόρτα.... Αλλά από το παράθυρο....

Χευ Χευ χευυυ.... Για όσες δεν θυμούνται την μισητή Christy... Είναι η "κοπέλα" όπου είχε παθει ερωτική απογοήτευση ο Χαρρουλης μας στην αρχή του 1ου βιβλίου.... Τι λέτε να θέλει αυτή πάλι στην ζωή του; (μα τον Θεό σοβαρά σας μιλάω ακριβώς το τελευταίο δευτερόλεπτο σκέφτηκα να την βάλω πάλι στην ιστορία)
Επίσης θα ήταν μεγάλη μου χαρά αν ρίχνατε μια μικρή ματιά στο βιβλίο της Tzennifer το Shooting Star *με τον Harry*. Είναι το πρώτο της βιβλίο και αξίζει να το διαβάσετε!