Disney World Academy

Hoofdstuk 6

'Sorry, ik wilde je echt niet laten schrikken!' Zei degene die mijn hand vasthield. Ze pakte haar toverstaf en mompelde iets en daarna was de kamer verlicht. Ik zag een slank meisje staan met grote groene ogen en lange blonde haren, ze sleepten over de grond. Ze had een mooie tiara op haar hoofd. Ze was dus waarschijnlijk een prinses. Ze was denk ik ongeveer even groot als mij.
'Wouw!' Zei ik bewonderend 'jij volgt ook de lessen magie?'
'Ja, ik ben Rapunzel. Maar noem me maar Punz of Punzie. Ik ben je kamer genoot en ook degene die alle vakken die jij volgt ook volgt. De directrice zei het tegen mij.' Zei ze toen ze mijn vragende blik zag.
'Ah zo!' Zei ik. 'Mijn naam is Rosalinda, maar je mag me wel Rose of Rosa noemen, dat doet iedereen.'
'Rose dus,' glimlachte ze. 'Mooie tiara heb jij trouwens!' Complimenteerde ze me.
'Bedankt jij hebt er ook een mooie, van waar ben jij de prinses?' Vroeg ik.
'Jij draait ook niet om de pot zeg!' Lachte ze.
'Zo ben ik nu eenmaal!' Zei ik grijnzend terug.
'Nou, mijn ouders zijn de koning en de koningin van Corona. Mijn volledige naam is dan ook Rapunzel Victoria Corona. En jij?'
'Mijn ouders zijn al een tijdje dood. Mijn zuster zal op haar vijfentwintigste tot koningin gekroond worden. Althans dat denk ik. Het koninkrijk heet Arendelle. Wat me dus brengt op mijn volledige naam: Rosalinda Elisabetta Arendelle.'
'Mooie tweede naam zeg! En trouwens wat heb je het hier leuk ingericht!'
'Bedankt!' Zei ik en ik voelde dat mijn wangen zich rood kleurde.
'Jij hebt anders jou deel ook heel mooi gemaakt!'
'Haha bedankt! Weet je ik ben nog op zoek naar een beste vriendin en laat ik het zo zeggen dat jij daar een perfecte kandidate voor bent. Zo dus ... Rosalinda Elisabetta Arendelle wil je mijn beste vriendin worden?'
'Wouw je overvalt me er wel mee zeg maar ... Ja dat wil ik heel graag!'
'Oh fantastisch! Morgen hebben we nog een vrije dag en dan stel ik je aan mijn vrienden groepje voor je gaat ze heel aardig vinden!'
'Ik kijk er al naar uit!' Zei ik. En dat was de waarheid al werd ik al wel zenuwachtig als ik er alleen al maar aan denk. Wat als ze mij niet mogen? Wat als ze mij maar een domme gans vinden? Wat als ze mij geen goede vriendin vinden voor Punzie? Och Rose hou je kop! Of nee wacht je gedachten! Ik ging strijk om mijn eigen grapje dat zich in mijn hoofd had gevormd. Punzie keek me vragend aan wat mij ook nog eens de slappe lach opbracht. Rapunzel lachte al snel mee. We hebben nog tot midden in de nacht gepraat en vooral veel gelachen! Ik kwam veel over haar te weten. Bevoorbeeld dat ze van schilderen houd en ze een kameleon heeft die Pascal heet. Ze stelde mij ook verl vragen en ik beantwoorde ze allemaal eerlijk. Maar plots kwam de vraag waar ik zo bang voor was: 'waarom draag je die handschoenen eigenlijk? Het is 25 graden hier binnen!'
Ik begon meten te stressen! Ik kon haar mijn grote geheim toch niet vertellen! Oké ik vertrouwde haar blindelings ook al ken ik haar nog maar een paar uur! En oké we zijn beste vriendinnen maar wat zal Elsa zeggen?!
'Euhm ... Ik ...' Stamelde ik ongemakkelijk.
'Je hoeft het niet te zeggen hoor! Zelfs beste vriendinnen mogen geheimen hebben voor elkaar!' Zei ze.
Ik voelde een grote last van mijn schouders vallen. Ik dacht dat ze geen beste vriendinnen meer wou zijn als ik het haar niet vertelde maar ik had beter moeten weten.
'Waarom heb jij eigenlijk zo'n lang haar ?' Vroeg ik.
'Nou jij hebt je geheim met je handschoenen en ik met mijn haar! Van zo gouw jij jou geheim vertelt vertel ik het mijne.' Zei ze serieus.
'Oké, maar weet je ik ben moe. Zullen we gaan slapen?' Vroeg ik.
'Ja morgen ontbijten we samen en om 2 uur gaan we de stad in met mijn vrienden en morgen zijn het ook jou vrienden!' Zei ze optimistisch. Maar ik dacht toch anders over.
'Slaapwel, tenebris!' Voegde ze er nog aan toe en de kamer werd donker.
'Slaapwel!' mompelde ik nog. En toen werd alles zwart.