I woke up when the cold breeze hit my face. Pagkadilat ko, galing pala yun sa bintana. Nakalimutan ko nanaman isara. Kaya pala di lumalamig.
Everything seems normal naman bukod sa mga boxes sa tabi ng kama ko. It's not presents, it's just my clothes. We have to move to Manila because of my dad. Long story, wala na akong oras para magkwento.
Groaning, I stood up and brushed my hair. Since my hair is too messed up, I just tied it into a pony tail.
Pagkabalik ko sa kwarto ko, I fixed my bed then continued to pack my stuffs. There are still many things to do, malapit na magpasukan pero di padin ako nakakapag-enroll. Sanay na naman ako, yung tipong last minute na.
Suddenly, I stopped. Not letting any part of me to move. listening carefully, All that I can hear is the ticking of the clock, the vibrating sound of the aircon and nothing else.
I plugged my phone to the speaker. Searching for the right music to play, there it is! I tapped the newly realeased song of Avril Lavign entitled, "Here's to never growing up"
May 5 hours pako para makapag pack. Mamaya nang hapon ang flight ko to Manila. Di ko makakasabay yung parents ko dahil meron pa daw silang importanteng gagawin, and I have to be enrolled na.
"I'm singing radio head at the top of my lungs with the boom box blaring as--" May bigla akong narinig na malakas at di ko alam kung ano man yon.
I unplugged my phone to shut it up. I ran downstairs, no one was around.
"Manang! ano po yun?" walang sumagot. "Manang!"
Bigla sya dumating ng tumatakbo galing sa kusina, "Ano yun Chantine?" nanlalaki ang mga mata nya, kung nakikita nyo sya ngayon, you will definitely laugh!
"Ano po yung biglang maingay kanina na ewan?"
Napaisip sya, medyo may edad na sya kaya makakalimutin na. Bigla syang tumawa "Yun ba iha? may ipis kasi kanina sa may lababo"
"Eh ano po ung maingay? di naman nya siguro sigaw yun no?" I laughed. I know it's corny, atleast I tried.
tumawa sya ng pagkalakas lakas "Pinagbabato ko kasi ng mga kaldero." well, atleast natawa si manang sa joke ko.
"nako manang! sige po itutuloy ko lng po ung pagpack ko ha?" nasa hagdan na ako nang tinawag nya ulit ako,
"Ano gusto mong almusal? ipagluluto na kita."
"kahit ano po, wag nyo lng gamitin yung mga pinang bato nyo ha?" sabay kaming tumawa.
pag pasok ko sa kwarto ko, malinis na ang lahat. nakasalansan na yung mga boxes may iisa nlng sa kama na di pa ayos "patapos na pala ko? Yay!"
*****
Sa airport.
Two hours pa bago ang flight ko pero nakapag-check in nako? di naman ako excited ano?
Right now, I can feel this stupid boredom. I plugged my headphone and played an upbeat song, it's Demi's.
Boring talaga pag walang kasama. Tumayo muna ko, naisipan kong maglibot muna sa duty free. Di ko padin tinatanggal ang headphone ko. I slung my bag over my shoulder.
"Galaxy or Cadbury?" Di ako makapili eh "Both nalang."
Puro make-up naman dito, wala manlang kahit isang "headphones!" may dalawang stall na puro headphones and cases.
Pag'kalapit ko sa stall, mas nakita ko ng malinaw yung mga designs. May nakita agad akong red and grey na headphone "woah. This is awesome!" may nakasulat na LIMITED EDITION patuloy ko lng syang tinitignan pero walang tag price.
BINABASA MO ANG
Give Me Love
Ficção AdolescenteHave you ever felt unwanted? Yung parang lahat nalang ayaw sa 'yo. Yung kahit saan ka pumunta di ka bumabagay? Pero di mo alam na sa kada patak ng luha mo, may isang taong nalulungkot para sayo.