Lieve Phoebe ,
Ik ben je zo dankbaar dat nadat ik je heb laten vallen , jij contact met mij wilt opnemen. Ik ben je echt heel dankbaar. Ik hoop je zo snel mogelijk te zien , ik moet nog wat dingen regelen voordat ik kom. Ik beloof het je Phoebe als ik het nog een keer verkloot kan je me vergeten.
Liefs , Lily
Kort maar krachtig
Er liep een traan over mijn wang. "Goddamn, waarom heb je me laten zitten?" Fluisterde ik.
"Gaat het?" Vroeg Ashton. "Hmm." Ik keek op. "Ehm ja hoor." Hij gaf een klein glimlachje. "Zeker weten want ik dacht dat je ik je net nog zag huilen?" Ik knikte en lachte. "Ja echt waar." "Kom hier."
Hij trok me in een knuffel. Ik schrok een beetje van zijn actie maar ik knuffelde hem snel terug. Ik glimlachte naar hem toen ik los liet. "Dankje." "Geen probleem." We liepen terug naar de keuken.
Ik ging naast Luke zitten. Ik pakte zijn hand vast onder de tafel. Hij glimlachte naar me.
"Geen vieze dingen doen onder de tafel." Grapte Calum. Ik rolde mijn ogen.
"Ehm ik ga naar boven toe." Zei ik tegen Luke. Hij knikte en gaf me een kus op mijn wang. Ik bloosde en liep meteen naar boven.
God wat was dat awkward.
Later in de avond kwam Michael naar me toe.
"Zusje?" Ik keek op van mijn boek. "Ja?" Hij liep mijn kamer binnen en ging naast me op het bed zitten. "Wat is dit?" Ik slikte en zag de brief van Lily in Michaels handen.
"Ehm dat is niks." "Ik heb het gelezen." Ik pakte het af. "Mike dat mag je niet doen dat weet je!" "He je bent mijn kleine zusje!" Er kwam een kleine glimlach op mijn gezicht. "Weet ik Mike maar ik kan heel goed voor mezelf zorgen." Ik gaf hem een knuffel.
Michael ging nep huilen. "Mijn kleine zusje word groot."
Ik begon te lachen. "Sukkel." Ik haalde mijn hand door zijn haar. "Doe het veilig met Luke." Mijn ogen werden groot. "Michael!" Hij begon te lachen. "Wat is toch niet zo erg , hoort erbij klein zusje van me." "Nou dat kleine zusje heeft dat niet nodig." Hij rolde zijn ogen en lachte.
Ik schudde mijn hoofd. Michael wat een sukkel is hij ook.
Ik stond op van mijn bed en deed mijn pyjama aan. Ik deed mijn gordijnen dicht en ging liggen in bed. Ik wilde net mijn ogen dicht doen toen ik iemand hoorde kloppen op het raam. Ik schrok en stond snel op en opende de gordijnen. Tot mijn opluchting was het Ashton die op het dak was geklommen.
Ik deed het raam open. "Ashton wat brengt jou hier om-." Ik keek op mijn horloge. "11 uur s'avonds!" Hij begon te lachen.
Goddamn zijn lach
"Ik verveelde me." "En dan kom je mij bezoeken?" Vroeg ik met ongeloof. Hij knikte. "Uhum ja." "Nou oke stil , als Michael ontdekt dat je hier bent , ben je do-od." Ashton begon te lachen en plofte zichzelf neer op mijn bed.
"Dus waarom was je vandaag aan het huilen , en nu niet liegen." Ik zuchte en ging naast hem zitten. Ik pakte mijn brief van het nachtkastje en gaf het aan Ashton. "Dit kreeg ik vandaag binnen."
Ashton haalde de brief uit de envelop en begon het te lezen. "Maar dit is toch fantastisch!" Zei hij met een glimlach. Ik gaf een zwakke glimlach terug. "Ja .. Ze heeft me al die jaren laten zitten." Ashton beet op zijn lip. "Sorry." "Nee nee jij hoeft geen sorry te zeggen!" Ik gaf hem een speelse duw. We keken elkaar eventjes aan.
Zijn ogen goddamn
"Ik moet er nog even aan wennen." Ashton knikte. "Snap ik." Hij deed een arm om mij heen. "Maar het komt goed!" Ik glimlachte.
Zo lief ugh
Het was eventjes stil. En eerlijk gezegd wist ik ook niet wat ik moest zeggen. Mijn ogen vielen langzaam dicht.
"Psst Phoebe word wakker." Mijn ogen schoten open. "Fuck shit hoelaat?" "Ehm 12 uur , ik kon je niet wakker maken je zag er zo schattig uit plus je hebt slaap nodig." Ik bloosde bij zijn opmerking. "Ehm ik ga naar huis nu." Ik knikte langzaam. Hij gaf me nog een knuffel en liep naar het raam. Ik keek nog even uit het raam nadat hij weg was ging ik weer liggen in bed.
Ik deed mijn ogen dicht en viel uiteindelijk in slaap.
OKE JA 1 MAAND KILL ME IM SO SORRY IK BEN ZO SLECHT IN DIT enja de motivatie was gewoon weg.
Enjoy it
All the love
