Tension Up!~

Prolouge

"Hyung! Gising! Umaabante na yung pila!" sigaw ni YuJin habang niyuyugyog ang isa kong balikat.

"Mmm..." I slowly open my eyes, moaning, i was just sitting on a chair trying to sleep peacefully.

"Palliiiii hyung!" He ordered me, politely.

Nag unat-unat muna ako bago tumayo and mindlessly moving forward

Nan dito kami sa labas ng school namin nung highschool, nakapila.

Tinignan ko ang buong school, marami nagbago in just 5 years.

It's been a while.

Maraming dumagdag na building para ma-accommodate lahat ng students. May mga tambayan na din, dati kasi wala. (At buti na lang meron ngayon, para naman may maupuan ako habang nasa pila.)
Pati yung playground inaayos na din nila. Pero mas nagtataka ako kung bakit hindi pa nila inaalis ito.

May mga highschool pa ba na gumagamit ng playground ngaun?

Time check: 4 o' clock in the morning.

Siguro nagtataka ka'yo kung bakit kami nakapila ng sobrang aga.

Mahabang paliwanag ito kaya you better pay attention. But before that, I like to shortly introduce myself. I'm Seon Ye In, 20 yrs old na ako and I'm a 2nd year college student, this coming school year , majoring in performing arts. Nakatira ako sa probinsya.

Nandito kami ngayon sa alumni mater namin kasi isa sa school namin this year ang nag hahandle sa mga studyante na gustong mag-aral sa T.O.P university.

T.O.P university, napapabilang sa TOP 5 best college universities dito sa buong South Korea. Kilala kasi siya for producing professional, skilled and morally upright individuals. Meaning lahat ng nakagraduate dito, SOBRANG MAGAGALING at nagiging famous in their own fields. They either excel in academics, sports or in arts.

Nandito ako kasama ang aking pinsan para mag apply kami ng scholarship.

This is a really big news for us, since back then, never in a million years nag offer ng scholarship ang T.O.P university.

Nakita ko lang sa website nila na its T.O.P university's anniversary and as part of their celebration, they're offering scholarships this school year. At ang highschool ko ang ginamit nilang school para ma-accomadate lahat ng students na gusto mag-apply dito sa lugar namin. 

But this school year nga lng, so yeah it's a limited time offer. Last week lang nag-start ang enrollment. We already took our entrance exam kaya pumipila kami ngayon para mag-apply para sa scholarship. Pero base parin yun if you did well in both your highschool years (esp. during 4th yr) and the entrance exam. Or if you're like me, a transfer student, it's base in your curriculum at your previous university.

Pagkita ko pa lang sa news na yon tinawagan ko agad ang ang pinsan ko.

Umusog ako paabante, pero malayo parin kami. Parang nga hindi umaabante. Umupo ulit kaming dalawa.

Sumigaw siya, halatang excited na excited. "Hyungnim! Jinjja Neomu gomawo!"

Napatawa lang ako sa reaction niya, "haha waeyo? Ano ginawa ko?"

"Wuahh! Salamat kung hindi dahil sa'yo wala ako dito!

"Psshh! Para naman niyakag kita sa isang amusement park hah."

Inakbayan ko siya,"Pinsan kita, kung saan ako nan doon ka din dapat. Para na ta'yong magkapatid. Besides, parehas natin tong dream school. Of course kailangan ko sabihin sa'yo! At expect ko na din hindi mo 'to malalaman since hindi ka marunong mag computer! Hahahaha"