Chapter 3: Again?

17 0 0
                                        

Saturday.

"Hyung?" He called.

I tried to stay awake, "hmm? W-wae? Waeyo?"

"Mukha kang puyat. Nakatulog ka bang maayos?"

Honestly, No.

Ilang gabi na nakakalipas , yoon at yoon parin ang nagiging panaginip ko. Alam ko panaginip lang siya, pero...parang kasing totoo. Parang nan doon talaga ako at ang pinsan ko sa pangyayari na yon. It was all too life like.

"Huh? Hindi, ano lang toh...ano kasi.."

Think ye-in, think.

"Uhm..sa totoo lang kasi..uhm.."

I saw his face, gusto niya talaga malaman.

"medyo hindi ko kasi gusto yung movie eh. Ang boring!" I fibbed.

He frowned, "ah ganoon ba? Eh di baguhin na lang natin yung channel?"

We are at my house. Sitting in our couch,  just watching morning television. A normal way to spend the saturday.

Kinuha niya ang remote at nilipat sa sumunod na channel, "yan?"

"Ikaw bahala." I suggested.

I dont really care kung ano papanoorin namin. Wala ako sa mood manood ng kahit ano ngayon. I just want to sleep without any nightmares. Every saturday kasi, since day-off namin parehas, we usuall have a 'bro time'. Time for both of us to just relax and do what we want to do.

And normally, we just stay home to watch TV.

A channel got his attention, "ito oh! M-countdown, diba favorite mo yan?"

Tumango lang ako.

He smiled, "sige yan na lang. Wala namn din choice. Konti lang kasi channels nyo eh."

I glared at him, furrowing my eyebrows, "huwaw! Sorry hah!"

Hindi naman kasi namin kasalanan, sadyang wala lang talagang available na ibang channels dito since province na nga ito.

We just watch silently. But in a minute or so, I started to doze off.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

*Bzzzzzzz Bzzzz

Mwonde?

"Yu-jin..may tumatawag yata sayo.." I growled.

*bzzzz bzzzz

"Yu-jin ah.." Kinapa ko ang sofa para madama ko ang presensya nya.

*bzzzzzzzz

Putspa. Bakit ayaw niya sagutin.

I slowly open my eyes one by one.
Expect ko nasa tabi ko lang ang pinsan ko, nanonood. But when I completely opened my eyes, he was gone.

"Yujin?" I called.

I didn't bother in standing up. Hindi naman kasi si Yu-jin yung tipong pumupunta sa ibang lugar ng bahay ng walang paalam, pwera na lang sa kitchen at living room. Other than that, wala na. Alam niya limitations niya kahit feel welcome siya dito.

Sinigaw ko ulit yung pangalan niya, nagbabakasakali akong na sa kitchen lang siya inuubos yung laman ng ref namin. Pero kahit anong sigaw ang gawin ko wala parin siya.

Weird. Usually pag tinatawag yun eh sasagot agad yun or lalapit agad yun.

I saw a suspicious note kn the coffee table.

Tension Up!~Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon