Mijn hand trilt. Ik kijk naar mijn pols en er loopt een klein straaltje bloed uit. Ik haal het mes van mijn pols. Het bloedstraaltje loopt langs mijn arm naar beneden en een druppel valt op de grond. Moet ik dit wel doen? Is dit een oplossing? Nee, een oplossing is het niet. Maar een andere uitweg kan ik niet vinden. Als ik dit doorzet, en ik ga dood, kom ik dan in de hemel. Kan ik dan eindelijk mijn rust in vrede vinden? Zou ik nooit meer iets van de wereld kunnen zien? Is dat juist fijn? Ik haat deze wereld. Natuurlijk zijn er ook mooie dingen in het leven. Misschien is dit slechts een opwelling. Wie zou me missen als ik er niet meer ben? Mijn ouders. Familie? Mijn oma’s en mijn oom zijn verder de enige waar ik close mee ben. Mijn enige opa die ik heb gekend is dood. Zou ik bij hem in de hemel komen? Ik weet nog niet eens of ik in een god geloof. Misschien is er wel helemaal niks na de dood. Een groot zwart gat? Een eindeloze slaap? Ik probeer alles op een rijtje te zetten. Waarom wil ik een eind aan mijn leven maken?
Hoi,
Laat mij mezelf even voorstellen. Ik ben een meisje van 14 jaar oud en zit in 3 vwo. Ik wil mijn verhaal met jullie delen. Niet om medelijden of lieve troostende woordjes, maar om jullie in te laten zien hoe ik me voel. Wat anderen doen, waardoor ik me zo voel. Ik wil jullie een boodschap mee geven: zorg dat je weet wat je doet, voor je iets doet. Bedenk hoe jij dingen zou vinden.
Misschien denk je nu dat ik weer een van al die andere aanstellers ben. Of misschien is dit jou ook overkomen. Maar wij zijn geen aanstellers. Wat wij voelen is echt. Wij zijn ook mensen, mensen met gevoel. Met dit boek wil ik de wereld een klein stukje beter maken. Voorkomen dat anderen zich zo voelen als ik kan ik niet. Niet alleen.
Dit is mijn verhaal.
