BÖLÜM 2

28 1 1
                                    

O akşam saatlerce yaşadıklarımızı düşünürken mesaj sesiyle irkildim.Mesaj doğuş'dandı.Mesajda;

  "Biliyorum kötü tanışdık hepsi benim hatam ama gözlerin beni kendine çekiyor ne kadar kaçmak istesemde kaçamıyorum kendime engel olamıyorum seni hep yanımda sürekli yanımda istiyorum."  Yazıyordu.

  Şaşırmıştım bana nefret eder gibi bakışları bitti artık bana aşkla bakan gözler vardı ne yapacağımı bilmiyodum o gece hiç uyumadım ertesi sabah biraz daha kendime özen gösterdim biraz makyaj hafif dalgalı saçlarım okul eteği ve gömleğin üstüne bir kazak ve yarım botlarımı giyip çıktım evden. Kulakliklarımı taktım şarkı dinleyerek okula gittim. Sınıfa girdiğimde doğuş ayağı kalktı kolumdan tuttu ve beni arabasına bindir;

   "Konuşucam ve sende beni dinliceksin" dedi.

   "Bak doğuş ben kararsızım çünkü sana guvenmiyorum bu da zaten kolay değil" dedim

  Yüzümü avcunun içine aldı ve "bana guvenmiyosun anlıyorum tehlikeli biriyim biliyorum ama beni böyle cezalandırma deneyelim" dedi

   gözlerinin dolduğunu anladı ve başını arabanın camına çevirdi elini tuttum;
 
   "Deneyelim sana güvenmek istiyorum" dedim ama korkuyordum.

   Gözleri ışıldadi birden sarıldı ne yapacağımı şaşırdım ama bende ona sarıldım nedeni bilmeden kalbim hızla atmaya başladı ona aşıkmıydım Neden kalbim hızla atmaya başladı bilmiyordum ama ona güvenceğime inanıyordum ya da güvenmek istiyodum.Ordan sonra beni eve bıraktı.
  Arabadan inerken yanağından öptüm

   "Görüşürüz" dedim

   "Daha çok görüşücez" dedi

Aradan iki hafta çok güzel gidiyodu ilişkimiz ama ona söylemem gereken bi konu vardı babamın peşindeki belalı adamlar bizi bulmuştu ve taşıncaktık bunu ona söylemek çok zordu ama yanına oturdum

  "Konuşmamız lazım" dedim endişe dolu sesimle.

  "Tabiki bitanem" dedi kolunu omzuma attı.

Kokusunu içime çektim son kez ve kolunu indirdim

  "Biz taşınıyoruz ve ayrılmak zorundayız bitti" dedim ağlayarak gittim.
    
Eve gittim annem evi topluyodu bana dönüp

  "Odanı toplamaya başla yarın gidiyoruz" dedi

  "Anne ben gitmek istemiyorum burda mutluyum" dedim

  "Kızım zorluk çıkarma ölmek mi istiyorsun" dedi

  Sinirle odama çıktım kafamı ağlayarak uyudum.
  Sabah uyandığımda boş bir evdeydim ne oldunu anlamamıştım. Aklımdan geçen  şey  babamın belalıları tarafından kaçırılmış sanıyordum.
  Ama aksine doğuş'un belalıları beni kaçırmıstı.Kötü sesli bir adam tek parmağı yoktu ve korkunçtu o kalın sesiyle:

  "Sesin çıkmazsa sana zarar vermem seksi kız" dedi ve kahkaha attı.

  "Sen kimsin beni neden burda tutuyosun" dedim

  " Doğuş erkek arkadaşın önceden canımı çok yaktı ve bende onun canını senle yakicam" dedi

  "O beni bulacak ve burası sana zehir olacak" dedim sustum.

Bişey dedimi demedi mi hatırlamıyorum ama uyandığımda hastaneydim kaşım patlamıştı hastane odasından çıktım yoğun bakımın önü doluydu yağmur'da oradaydı yağmur'a baktım;

   "Ne oluyor burda?" Dedim acılı gözlerle.

  Beni ilk önce banka oturtturdu sonra

  "Sakin ol ama içerde yatan doğuş ve çok ağır bir ameliyat geçirdi. Ve en çok sana ihtiyacı var." Dedi

  Şoktaydım ağlamaya başladım ne olmuştu nasıl olmuştu anlam veremiyordum...

  Biliyorum hikayem şuan çok sıradan okumaktan sıkılıyor olabilirsiniz ama sırlarla dolu bir hikaye bekliyo sizi bana güvenin.

   

Bir Defacık Sev BeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin