Pumasok ako sa bahay namin at nag punta sa kwarto ko, napagod ako ngayong araw a. Nag pahinga muna ako sa bed ko na gawa sa kawayan.
Pagkahiga ko tinitigan ko ang kisame namin. Habang tinitignan ko, nalito ako kasi bakit ang layo ng kisame namin, hindi ko makita, puro ulap lang ang makikita ko.
Tsaka ko lang naalala na kinuha pala ni mamayung bubung ng bahay kubo namin para mag lako.
Napag pasyahan ko nalang na lumabas ulit para hanapin si mama, nakaka inis naman oh.
Pag ako nag katrabaho, yung unang sweldo ko, ibilibi ko ng bagong bubung para yun nalang ang pag payong nya. Tama tama.
------Nasa tapat ako ng bahay ni aling Coco, wala lang napadaan lang, at napansin ko rin na maraming tao na nasa bahay nila, lalo na sa may labasan, parang may lamay? Sino naman namatay?
Ooppsss!!! Halla... patay na kaya si aling Coco? Gusto ko samang pumasok para tignan pero baka mahuli ako, ayoko pa naman. Pero sa huli napag disesyonan ko rin na bumisita sa loob ng bahay nila dahil may pag ka chismosa ako at plastic pa.
"Oy, ate, ano meron bakit parang may lamay? May patay ba?" Tanong ko sa nakasalubong kong babae na galing sa loob ng bahay nila.
"Ah, iyon ba? Sus, wala yun. Na ospital si Aling Coco, dahil nga exited ang asawa nya, nag patayo sya ng lamayan, nanjan si aling coco, nag papahinga, may benda sa paa nya." Mahabang lintya nya, halatang chiosa to a, mag tanong pa nga ako.
Pero seriousness? Nag palamay agad sila?
At sa paa ang may banda? Huh?"Ah, ate bakit paa yung may benda sakanya diba sa noo nya yung na injury, yung mukha nya diba? Yun yung natamaan ng orocan?" Takang tanong ko sa kanya.
"Ayy, mukha pala yon? Hahahahahahaha, sorry akala ko kasi paa, yun pala yung sinasabing mukaha ji aling Coco. Hindi ko kasi sya kilala. Hahahaha" Natatawang sabi nya.
"Ikaw ka, inaapi mo si aling Coco, *batok* ikaw ang pangit! Che bwusit!" Sabi ko sabay batok sa kanya.
After nun umalis na ako, wala rin akong mapapala.
"HUWAW!! SAYO NANGGALING YAN? EH EWAN KO NGA KUNG MUKHA IYANG MUKHA MO EH, PARA KASING SINABUGAN NG PAPUTOK NA GUDBAY-PILIPINS!! CHE!! IKAW ANG PANGIT, MASMAGANDA AKO SAYO!!! Sigaw nya saakin pero di ko sya pinansin dahil snob ako.
Tinignan ko lang sya mula paa hanggang leeg, hindi na ako nag effort para tignan yung ulo nya dahil wala naman syang brain.
Tapos inisnaban ko sya na parang lalabas na yung mata ko at umalis na para hanapin si mama.
Habang nag lalakad ako may naisip ako bigla.
"Oyy, ikaw tanga na dyosa, anong bakuran nyo pinag sasabi mo dyan? Amin to no? Tsaka, Ano ba talaga pakay mo saakin, ha?
"Bakit? Gusto mo na ba talagang malaman?"
"Oo syempre para maka alis ka na sa bakuran at bahay namin."
"Oh sige, sasabihin ko na saiyo........."
"Oyy! Sasabihin mo ba o hindi?"
"Nag iisip ako diba? Ako na ang nag iisip dahil yung nag susulat ng kwentong to walang kwenta!!"
"Sori, sige isip ka pa, wag na nating asahan yang otor na yan!"
"Ayo ko na sabihin! Sa next chapter nalang! Babye!"
Bumalil sa realidad ang diwa ko nung may parang may nahulog na bagay mula sa taas at tumama sa ulo ko.
Pag kahawak ko, malambot sya. Matikman nga.
BINABASA MO ANG
Si Forever Panget (Pero Plastic)
HumorThis story contains a slang words, some word error, wrong spellings and grammars. If you are perfectionist, your free to stop reading this story, and if you know the flows of my story, you're also free to stop reading this. I hope that you can trust...