Proxy's united

Fly's verhaal

Owkee deze word dus door mij Fly geschreven. Het is ff een levensverhaal, dus als je niet geïnteresseerd bent..... Dan sla je dit over! XD
P.O.V. Fly
Ik draai me voor de zoveelste keer om. Ik kan maar niet slapen! Mijn vleugels prikken in mijn rug en ik kan me maar niet bedenken dat ik morgen weer naar school moet! Ik ben het echt zat dat mensen mij blijven pesten om mijn vleugels! Dat het niet normaal is weet ik ook wel, maar niemand is gewoon of normaal! Ik doe mijn licht aan en ga op de rand van mijn bed zitten. Ik kan het pesten niet tegenhouden! Het gebeurt gewoon. Iedereen vind mij raar! Zelf mijn docenten. Dus daar kan ik niet mee praten, en mijn ouders denken dat het gewoon vanzelf overgaat. Ik heb dus aan niemand iets! Ik voel weer een rare drang. Ik weet nu ondertussen wel wat het is en ik verander mijzelf in een vlinder. Time to kill somebody! Ik vlieg uit mijn raam de duisternis in. Ik kom bij een huis aan. Ik vlieg naar binnen en sluip naar zijn slaapkamer, zodra ik zijn deur openduw word hij wakker. "Is daar iemand?" Vraagt hij voorzichtig, Ik glimlach. "Sweet Dreams..." "He wat?" Vraagt hij? Ik veranderde ik een mens en rende naar hem toe. Ik stak een mes in zijn hart en vloog weer weg.

Volgende dag:
Ik werd wakker met een vreselijk gevoel. School! Met superveel tegenzin stapte ik uit mijn bed en kleedde me aan. Mijn ouders waren nog niet beneden. Wat raar was omdat ze altijd eerder dan mij uit bed waren, ALTIJD! Ik rende naar boven en sprong op hun bed. Maar ik viel er meteen vanaf omdat ik iets gruwelijks zag. Mijn. Ouders. Waren. Dood. Toch kwam er geen enkele emotie in mij naar boven. Ik ging gewoon weer naar beneden en naar school. Toen ik op school kwam probeerde ik mijn fiets in de stalling te zetten. Maar ik zag ze al aankomen. "He vleermuis!" Schreeuwde ze en trapte mijn fiets om. Ik werd woest van binnen. "Ten eerste..." Zei ik en draaide om. "Ik ben geen vleermuis, en ten tweede..." Ik wachtte en sloeg haar in haar gezicht. Ik trapte hun allemaal op de grond en reed woest weg. Ik had toch het gevoel dat ik door een witte jongen werd bekeken.

Die avond:
Toen ik de bestelde pizza had opgegeten ging ik nog wat tv kijken. Toen het bijna middernacht was ging ik naar bed. Toen ik in mijn kamer was zag ik een briefje hangen. Vlucht naar het bos... NU! Ik deed maar wat er stond en pakte me spullen. Ik rende naar het bos toe en stopte. Ik hoorde een knal. Waarschijnlijk mijn huis. Ik zette mijn pop-up tent op en ging erin liggen. Ik hoorde enge geluiden, ik vond het wel cool want ik hou van horror films. "Jade...." Hoorde ik iemand zeggen. "Wie is daar?" "Kom mee..." "Waarnaartoe?" "Je hoort een Proxy te zijn..." Ik pakte mijn spullen. Ik zag een enge man met 6armen staan. Ik pakte zijn hand. En dat was het begin van een nieuwe Proxy.