Dağlarda hayat akşam başlar.
Kötülük nöbeti tutarlar akrep gibi.
Gizlidir yaptıkları,
Hiç ummadığı bir anda sokarlar insanları.
Oysa akrep bile,
Zehirleyeceğinde kuyruğunu gösterir.
Nice masum yavruları katledip,
Nice anaları bağrı yanık bırakıp,
Hiç ummadığın bir anda ısırır köpek gibi.
Oysa köpek bile,
Isıracağında dişini gösterir.
Hey!...
Dağda gezen kötülükler,
Size sesleniyorum!...
Durun artık.
Kendinize gelin,
Kendinize geli ki;
Nice masum insan,
Yanıp kül olmasın.
Körpecik Mehmetcikler,
Bir hiç uğruna ölmesin.
Gel bu kötülükleri bırak.
Yurdunun toprağında,
Doğanın kucağında,
Sen de yaşa insanca.
Gül,neşe saç etrafına,
İyilik et insanlara,
Sağlık,neşe,mutlulukla
Sen de yaşa özgürce dünyada.
